Όχι στο κλείσιμο σχολείων
Δεν είναι απλή υπόθεση το κλείσιμο κάποιων σχολείων. Πρέπει να λαμβάνεται σοβαρότερα υπόψη η παιδαγωγική πλευρά του θέματος. Οι ζημιές που θα προκύψουν θα είναι πιθανότατα σαφώς μεγαλύτερες από το όποιο οικονομικό όφελος. Και δεν μπορούν πάντα όλα να μπαίνουν σε μια σκληρά οικονομικίστικη θεώρηση.
Ας μπούμε στη θέση του μικρού μαθητή, που θα πρέπει να ξυπνά μια ώρα νωρίτερα από αυτήν που ξεκινούσε τη μέρα του μέχρι σήμερα και θα γυρνά στο σπίτι του μια ακόμα ώρα αργότερα. Θα βγαίνει στο δρόμο, στο κρύο ή την ζέστη, θα εκθέτει τον εαυτό του σε κινδύνους. Θα είναι για αρκετές ώρες μακριά από την προστασία της οικογένειας. Μην παραβλέπουμε και ότι πολλά παιδιά ζαλίζονται από το λεωφορείο και δυσκολεύονται μετά να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους.
Και αν πρόκειται για ένα μονοθέσιο ή διθέσιο Δημοτικό, στο οποίο σαφώς και δεν μπορεί να γίνει το μάθημα που απολαμβάνουν οι μαθητές σε ένα εξατάξιο σχολείο, βάζεις τα υπέρ και τα κατά κάτω και ίσως να αξίζει τις θυσίες.
Σε αυτή την περίπτωση, όμως, θα πρέπει να μελετηθεί καλά και να οργανωθεί όσο γίνεται καλύτερα η μεταφορά των μικρών μαθητών. Πρέπει να είναι πιο συνεπή στην ώρα τους και ασφαλέστατα τα μέσα μεταφοράς, που αναλαμβάνουν το έργο αυτό. Ίσως θα μπορούσε να αναλάβει την μετακίνηση ο νέος Καλλικρατικός Δήμος, με μικρότερο κόστος και περισσότερη ευαισθησία.
Αν όμως μιλάμε για να καταργηθεί ένα Γυμνάσιο ή Λύκειο, που έχει αξιόλογο αριθμό μαθητών, μόνο αρνητικά προκύπτουν από το κλείσιμό του. Αν ένα σχολείο έχει 15-20 μαθητές σε κάθε τάξη, νούμερο που θεωρείται διεθνώς ιδανικό, είναι εγκληματική η κατάργησή του. Και το οικονομικό όφελος της Πολιτείας δεν είναι όσο μεγάλο κάποιοι «εγκέφαλοι» πιστεύουν…
Παρένθεση: Το Γυμνάσιο Κρυονερίου, λόγου χάριν, με τεράστιες επιτυχίες και διακρίσεις σε διάφορους τομείς πολιτιστικής δραστηριότητας και πανελλήνιες πρωτιές, είναι εγκληματικό, αντί να ενισχυθεί, να κλείσει και να σταματήσει το πλούσιο και επαινετό έργο του. Ετοιμάζουμε για το καλοκαίρι εκδήλωση για να θυμηθούμε την ιστορία του, να τιμήσουμε τους εκπαιδευτικούς που προσέφεραν πολλά στην καταξίωσή του. Ελπίζουμε να γίνει γιορτή και όχι μνημόσυνο ή κηδεία.
Επανερχόμαστε. Είναι γεγονός ότι μπορούν να γίνουν κάποια «συμμαζέματα». Ας υπάρξουν κάποιες ανοχές. Ας διδάσκεται, για παράδειγμα, την ίδια μέρα Φυσική και Χημεία, προκειμένου να πηγαίνει λιγότερες μέρες στο μικρό σχολείο ο καθηγητής που τις διδάσκει. Και πολλές ακόμη τέτοιες «ανώδυνες» παρεμβάσεις που εξοικονομούν κάποια χρήματα.
Μην παραβλέπουμε ότι κάποιες έτοιμες εγκαταστάσεις θα αχρηστευθούν, ενώ θα χρειασθούν, πιθανόν, πρόσθετες κατασκευές στα σχολεία που θα υποδεχθούν τους νέους μαθητές. Και τα χωριά θα μαραζώσουν, θα χάσουν πολλή από τη ζωντάνια τους, αν ένα σχολείο τους πάψει να λειτουργεί.
Το φθινόπωρο, στα πλαίσια της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας του τότε Δήμου Σικυωνίων είχαμε αποφασίσει να προτείνουμε την δημιουργία ενός σύγχρονου, μεγάλου Δημοτικού Σχολείου στην διασταύρωση του δρόμου προς Κρυονέρι και Στυμφαλία, σε μεγάλο οικόπεδο, με όλες τις εγκαταστάσεις για να λειτουργεί πρότυπα και να πάνε εκεί όλα τα παιδιά από τα κοντινά χωριά (όσα φοιτούν στο Κρυονέρι, στο Κλημέντι, στην Βάλτσα, αλλά και τα παιδιά από το Σούλι, που πηγαίνουν στο 7ο Κιάτου). Βέβαια τώρα, με την οικονομική κρίση, το όνειρο αυτό, φαίνεται ανέφικτο. Όμως και πάλι, ίσως κοστίζει λιγότερο από την δημιουργία κι άλλου σχολείου στο Κιάτο, ή την προσθήκη αιθουσών στα ήδη υπάρχοντα. Και με παιδαγωγική ζημία.
Αλήθεια, κάποιοι πρέπει να πάψουν να καλλιεργούν την αντιπαλότητα μεταξύ γειτονικών χωριών και να βάλουν το συμφέρον των παιδιών μας πάνω απ’ όλα.
Οι δημοτικοί άρχοντες να δουν σοβαρά το θέμα. Μαθαίνουμε ότι ο νέος μας Δήμαρχος το αντιμετωπίζει από σωστή βάση. Ας τον ενισχύσουμε, ας αγωνιστούμε όλοι μαζί.
Μην επαναπαυόμαστε και μην σκύβουμε άλλο το κεφάλι. Ήδη, όλοι ανησυχούμε για το μέλλον που κληρονομούμε στα παιδιά μας.
Πρέπει όλοι να σκεφθούμε, να συνεργασθούμε, να πάρουμε θέση, να ξεσηκωθούμε, να διεκδικήσουμε το καλύτερο για τη σωστή τους μόρφωση, για τη ζωή τους.
Βασίλης Μυλωνάς
Ας μπούμε στη θέση του μικρού μαθητή, που θα πρέπει να ξυπνά μια ώρα νωρίτερα από αυτήν που ξεκινούσε τη μέρα του μέχρι σήμερα και θα γυρνά στο σπίτι του μια ακόμα ώρα αργότερα. Θα βγαίνει στο δρόμο, στο κρύο ή την ζέστη, θα εκθέτει τον εαυτό του σε κινδύνους. Θα είναι για αρκετές ώρες μακριά από την προστασία της οικογένειας. Μην παραβλέπουμε και ότι πολλά παιδιά ζαλίζονται από το λεωφορείο και δυσκολεύονται μετά να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους.
Και αν πρόκειται για ένα μονοθέσιο ή διθέσιο Δημοτικό, στο οποίο σαφώς και δεν μπορεί να γίνει το μάθημα που απολαμβάνουν οι μαθητές σε ένα εξατάξιο σχολείο, βάζεις τα υπέρ και τα κατά κάτω και ίσως να αξίζει τις θυσίες.
Σε αυτή την περίπτωση, όμως, θα πρέπει να μελετηθεί καλά και να οργανωθεί όσο γίνεται καλύτερα η μεταφορά των μικρών μαθητών. Πρέπει να είναι πιο συνεπή στην ώρα τους και ασφαλέστατα τα μέσα μεταφοράς, που αναλαμβάνουν το έργο αυτό. Ίσως θα μπορούσε να αναλάβει την μετακίνηση ο νέος Καλλικρατικός Δήμος, με μικρότερο κόστος και περισσότερη ευαισθησία.
Αν όμως μιλάμε για να καταργηθεί ένα Γυμνάσιο ή Λύκειο, που έχει αξιόλογο αριθμό μαθητών, μόνο αρνητικά προκύπτουν από το κλείσιμό του. Αν ένα σχολείο έχει 15-20 μαθητές σε κάθε τάξη, νούμερο που θεωρείται διεθνώς ιδανικό, είναι εγκληματική η κατάργησή του. Και το οικονομικό όφελος της Πολιτείας δεν είναι όσο μεγάλο κάποιοι «εγκέφαλοι» πιστεύουν…
Παρένθεση: Το Γυμνάσιο Κρυονερίου, λόγου χάριν, με τεράστιες επιτυχίες και διακρίσεις σε διάφορους τομείς πολιτιστικής δραστηριότητας και πανελλήνιες πρωτιές, είναι εγκληματικό, αντί να ενισχυθεί, να κλείσει και να σταματήσει το πλούσιο και επαινετό έργο του. Ετοιμάζουμε για το καλοκαίρι εκδήλωση για να θυμηθούμε την ιστορία του, να τιμήσουμε τους εκπαιδευτικούς που προσέφεραν πολλά στην καταξίωσή του. Ελπίζουμε να γίνει γιορτή και όχι μνημόσυνο ή κηδεία.
Επανερχόμαστε. Είναι γεγονός ότι μπορούν να γίνουν κάποια «συμμαζέματα». Ας υπάρξουν κάποιες ανοχές. Ας διδάσκεται, για παράδειγμα, την ίδια μέρα Φυσική και Χημεία, προκειμένου να πηγαίνει λιγότερες μέρες στο μικρό σχολείο ο καθηγητής που τις διδάσκει. Και πολλές ακόμη τέτοιες «ανώδυνες» παρεμβάσεις που εξοικονομούν κάποια χρήματα.
Μην παραβλέπουμε ότι κάποιες έτοιμες εγκαταστάσεις θα αχρηστευθούν, ενώ θα χρειασθούν, πιθανόν, πρόσθετες κατασκευές στα σχολεία που θα υποδεχθούν τους νέους μαθητές. Και τα χωριά θα μαραζώσουν, θα χάσουν πολλή από τη ζωντάνια τους, αν ένα σχολείο τους πάψει να λειτουργεί.
Το φθινόπωρο, στα πλαίσια της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας του τότε Δήμου Σικυωνίων είχαμε αποφασίσει να προτείνουμε την δημιουργία ενός σύγχρονου, μεγάλου Δημοτικού Σχολείου στην διασταύρωση του δρόμου προς Κρυονέρι και Στυμφαλία, σε μεγάλο οικόπεδο, με όλες τις εγκαταστάσεις για να λειτουργεί πρότυπα και να πάνε εκεί όλα τα παιδιά από τα κοντινά χωριά (όσα φοιτούν στο Κρυονέρι, στο Κλημέντι, στην Βάλτσα, αλλά και τα παιδιά από το Σούλι, που πηγαίνουν στο 7ο Κιάτου). Βέβαια τώρα, με την οικονομική κρίση, το όνειρο αυτό, φαίνεται ανέφικτο. Όμως και πάλι, ίσως κοστίζει λιγότερο από την δημιουργία κι άλλου σχολείου στο Κιάτο, ή την προσθήκη αιθουσών στα ήδη υπάρχοντα. Και με παιδαγωγική ζημία.
Αλήθεια, κάποιοι πρέπει να πάψουν να καλλιεργούν την αντιπαλότητα μεταξύ γειτονικών χωριών και να βάλουν το συμφέρον των παιδιών μας πάνω απ’ όλα.
Οι δημοτικοί άρχοντες να δουν σοβαρά το θέμα. Μαθαίνουμε ότι ο νέος μας Δήμαρχος το αντιμετωπίζει από σωστή βάση. Ας τον ενισχύσουμε, ας αγωνιστούμε όλοι μαζί.
Μην επαναπαυόμαστε και μην σκύβουμε άλλο το κεφάλι. Ήδη, όλοι ανησυχούμε για το μέλλον που κληρονομούμε στα παιδιά μας.
Πρέπει όλοι να σκεφθούμε, να συνεργασθούμε, να πάρουμε θέση, να ξεσηκωθούμε, να διεκδικήσουμε το καλύτερο για τη σωστή τους μόρφωση, για τη ζωή τους.
Βασίλης Μυλωνάς
ΠΗΓΗ http://sikionioipolites.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου