Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011
ΑΣΤΕΡΑΚΙ.....: ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΜΕΣΩ Μ.Μ.Ε.......
ΑΣΤΕΡΑΚΙ.....: ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΜΕΣΩ Μ.Μ.Ε.......: "10 στρατηγικές χειραγώγησης μέσω των ΜΜΕ Ο Αμερικανός καθηγητής στο Τμήμα Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασ..."
RADIO ROUMELI NEWS: ΦΘΙΩΤΙΔΑ ΑΧΛΑΔΙ...ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΑ ΔΙΑΦΑΝΑ ΔΙΧΤΥΑ ΤΟ ΛΙΜ...
RADIO ROUMELI NEWS: ΦΘΙΩΤΙΔΑ ΑΧΛΑΔΙ...ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΑ ΔΙΑΦΑΝΑ ΔΙΧΤΥΑ ΤΟ ΛΙΜ...: " ΦΘΙΩΤΙΔΑ ΑΧΛΑΔΙ...ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΑ ΔΙΑΦΑΝΑ ΔΙΧΤΥΑ ΤΟ ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΑΠΩΝ...ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΨΩΡΟ E..."
Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011
VODAFONE ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ.
Greektube - Τι κρύβεται πίσω από την Διαφήμιση της vodafone; ΔΕΙΤΕ ...
29 Ιαν. 2011 ... Τι κρύβεται πίσω από την Διαφήμιση της vodafone; ΔΕΙΤΕ ΤΟ..
www.greektube.org/content/view/135531/2/
www.greektube.org/content/view/135531/2/
Εμφάνιση περισσότερων αποτελεσμάτων από τις τελευταίες 24 ώρες
Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011
ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ!
ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ...
http://video.google.com/videoplay?docid=-7492068823950286254#
http://video.google.com/videoplay?docid=-7492068823950286254#
RADIO ROUMELI NEWS: Υπάρχει Ζωή μετά το θάνατο;
RADIO ROUMELI NEWS: Υπάρχει Ζωή μετά το θάνατο;: "Ένα νοσοκομείο στο Λονδίνο βοηθά τους επιστήμονες να μελετήσουν και να κατανοήσουν τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι πεθαίνουν. "
Αφαιρέθηκαν οι Μεσογειακοί Αγώνες του 2013 από την Ελλάδα!
Στην αφαίρεση των Μεσογειακών Αγώνων του 2013 από τον Βόλο και τη Λάρισα προχώρησε η Διεθνής Επιτροπή Μεσογειακών Αγώνων μετά από έκτακτη συνεδρίαση της στο Παρίσι.Αιτία για την εξέλιξη αυτή στάθηκε η διαρκής καθυστέρηση και η συνεχής αναβλητικότητα που υπήρχε από ελληνικής πλευράς στην εξέλιξη των αγώνων, ενώ η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν το θέμα του Μεσογειακού Χωριού των αθλητών. Συγκεκριμένα, αν και στον φάκελο υποψηφιότητας η Ελλάδα είχε υποσχεθεί δυο χωριά, ένα σε Βόλο και ένα σε Λάρισα, εν τέλει τα σχέδιά τους εγκαταλείφθηκαν και στη θέση τους προτάθηκε οι αθλητές να φιλοξενηθούν σε ξενοδοχεία και κρουαζιερόπλοια.Η εξέλιξη, πάντως, αυτή σίγουρα αποτελεί άλλο ένα πλήγμα για το προφίλ της χώρα στο διεθνές στερέωμα. Η Ελλάδα είχε ερωτηθεί επανειλημμένως μετά την έκρηξη της οικονομικής κρίσης, αν επέμενε να διοργανώσει του αγώνες, όμως η κυβέρνηση είχε εγγυηθεί για τη διεξαγωγή τους.
πηγή.....http://epirusgate.blogspot.com/
Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011
Εσείς τι νομίζετε ότι δείχνει αυτή η φωτογραφία;(τσεκουράτοι)
Η λήψη της φωτογραφίας που βλέπετε, έγινε το καλοκαίρι από την Αbbey Linfoot, μία 22 χρονη κοπέλα από Γιόρκ της Αγγλίας. Βρισκόταν σε διακοπές στην Νυρεμβέργη στη Γερμανία, όταν αποφάσισε να τραβήξει μία σειρά από αναμνηστικές φωτογραφίες.
Παρατηρώντας καλύτερα την συγκεκριμένη, παρατήρησε ότι πάνω δεξιά από τα κτήρια φαινόταν να πετάει "κάτι" που δεν έμοιαζε ούτε με πουλί, ούτε με αεροπλάνο. Εδειξε τη φωτογραφία στους φίλους και την οικογένειά της, καθώς και σε έναν γνωστό της φοιτητή φωτογραφίας, αλλά κανείς τους δεν μπόρεσε να δώσει μία σαφή εξήγηση.
"Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι πρόκειται για ένα χερουβείμ", είπε η μητέρα της και με χιούμορ πρόσθεσε: "Στη συνέχεια μου ήρθε στο μυαλό ο Buzz Lightyear, αλλά και ότι θα μπορούσε να είναι μία μέλισσα ή ένα είδος εντόμου".
Ψάχνοντας πάντως στο διαδίκτυο πληροφορίες για την περιοχή, μητέρα και κόρη ανακάλυψαν ότι την ίδια ημέρα που έχει γίνει η λήψη της φωτογραφίας, σημειώθηκε κοντά στην Νυρεμβέργη ένα τραγικό ατύχημα κατά τη διάρκεια ενός show που γινόταν στον αέρα, που είχε σαν αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ένας άνθρωπος και να τραυματιστούν άλλοι 40.
"Μπορεί άραγε να συνδέονται μεταξύ τους τα δύο αυτά περιστατικά;", αναρωτιούνται. Αυτό ακριβώς το στοιχείο του δυστυχήματος, έκανε πολλούς φίλους του pyles.tv να συγκρίνουν την περίπτωση του "άγνωστου πλάσματος" της φωτογραφίας με τον περίφημο θρύλο του Μόθμαν!
Μπορεί να συμφωνήσετε με την άποψή τους ή να θεωρήσετε ότι έχουμε να κάνουμε απλώς με ένα περίεργο παιχνίδι του φακού! Στην παρακάτω φωτογραφία, που δημοσιέυεται στην εφημερίδα του Γιορκ "The Press", βλέπετε το "άγνωστο πλάσμα" της φωτογραφίας απομονωμένο από την υπόλοιπη εικόνα. Τι λέτε;
πηγη τσεκουρατοι..
Παρατηρώντας καλύτερα την συγκεκριμένη, παρατήρησε ότι πάνω δεξιά από τα κτήρια φαινόταν να πετάει "κάτι" που δεν έμοιαζε ούτε με πουλί, ούτε με αεροπλάνο. Εδειξε τη φωτογραφία στους φίλους και την οικογένειά της, καθώς και σε έναν γνωστό της φοιτητή φωτογραφίας, αλλά κανείς τους δεν μπόρεσε να δώσει μία σαφή εξήγηση.
"Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι πρόκειται για ένα χερουβείμ", είπε η μητέρα της και με χιούμορ πρόσθεσε: "Στη συνέχεια μου ήρθε στο μυαλό ο Buzz Lightyear, αλλά και ότι θα μπορούσε να είναι μία μέλισσα ή ένα είδος εντόμου".
Ψάχνοντας πάντως στο διαδίκτυο πληροφορίες για την περιοχή, μητέρα και κόρη ανακάλυψαν ότι την ίδια ημέρα που έχει γίνει η λήψη της φωτογραφίας, σημειώθηκε κοντά στην Νυρεμβέργη ένα τραγικό ατύχημα κατά τη διάρκεια ενός show που γινόταν στον αέρα, που είχε σαν αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ένας άνθρωπος και να τραυματιστούν άλλοι 40.
"Μπορεί άραγε να συνδέονται μεταξύ τους τα δύο αυτά περιστατικά;", αναρωτιούνται. Αυτό ακριβώς το στοιχείο του δυστυχήματος, έκανε πολλούς φίλους του pyles.tv να συγκρίνουν την περίπτωση του "άγνωστου πλάσματος" της φωτογραφίας με τον περίφημο θρύλο του Μόθμαν!
Μπορεί να συμφωνήσετε με την άποψή τους ή να θεωρήσετε ότι έχουμε να κάνουμε απλώς με ένα περίεργο παιχνίδι του φακού! Στην παρακάτω φωτογραφία, που δημοσιέυεται στην εφημερίδα του Γιορκ "The Press", βλέπετε το "άγνωστο πλάσμα" της φωτογραφίας απομονωμένο από την υπόλοιπη εικόνα. Τι λέτε;
πηγη τσεκουρατοι..
ΝΤΙΝΤΕΡΟ ΝΤΕΝΙ..
ΕΙΡΉΝΗ.......
Ο πόλεμος είναι ένας καρπός της διαφθοράς των ανθρώπων.. είναι μία ασθένεια σπασμωδική και βίαιη του πολιτικού σώματος… το σώμα αυτό δεν βρίσκεται στη φυσιολογική του κατάσταση πατά μόνο σε περιόδους ειρήνης. Η ειρήνη χαρίζει δύναμη στα κράτη, διατηρεί την τάξη ανάμεσα στους πολίτες, προσδίνει στους νόμους την αναγκαία για αυτούς δύναμη, ευνοεί την γεννητικότητα, τη γεωργία και το εμπόριο και με μία λέξη προσφέρει στους λαούς την ευτυχία , η οποία είναι ο τελικός στόχος της κάθε κοινωνίας. Αντίθετα ο πόλεμος αποδυναμώνει τα κράτη, συντελεί στην επικράτηση της κοινωνικής αταξίας , εξαναγκάζει τους νόμους σε σιωπή μπροστά στην απελευθέρωση των κατωτέρων ενστίκτων του ανθρώπου που προκαλεί . Ο πόλεμος καθιστά αβέβαιη την ελευθερία και την ιδιοκτησία των πολιτών, παραλύει , το εμπόριο , συντελεί στην παρακμή της γεωργίας και στη εγκατάλειψη των αγρών. Ποτέ οι πολεμικοί θρίαμβοι δεν μπόρεσαν να εξισώσουν , για ένα έθνος , την απώλεια χιλιάδων ανθρώπων που θυσιάστηκαν στα πεδία των μαχών. Οι νίκες , και οι πιο λαμπρές , δεν επουλώνουν τις πληγές που αφήνουν στα έθνη οι πόλεμοι….μόνο η ειρήνη τις επουλώνει.
Αν η λογική κυβερνούσε τους ανθρώπους , αν ασκούσε επίδραση στους ηγέτες των εθνών, τότε δεν θα ορμούσαν οι λαοί ενστικτωδώς, προς τις φρικαλεότητες του. Δεν θα παρουσίαζαν αυτή τη λύσσα που χαρακτηρίζει τα άγρια ζώα. Έχοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον να διατηρήσουν μια γαλήνη από την οποία θα εξαρτιόταν η ευτυχία τους., δε θα εκμεταλλεύονταν κάθε ευκαιρία για να ταράξουν την ησυχία των άλλων. Ικανοποιημένοι από τα αγαθά πού η φύση έχει προσφέρει σε όλα τα παιδιά δεν θα κοίταζαν με βουλιμία τον πλούτο των άλλων λαών. Οι ηγεμόνες θα κατανοούσαν ότι κατακτήσεις που έχουν πληρωθεί με αίμα υπηκόων τους δεν αξίζουν την τιμή που κόστισαν. Αλλά , από κακή μοίρα, τα έθνη ζουν μέσα σε ένα κλίμα αμοιβαίας δυσπιστίας. Συνεχώς απασχολημένα να απωθούν τις άδικες επιθέσεις των άλλων ή να διοργανώνουν επιδρομές στους γείτονές τους , τα έθνη χρησιμοποιούν και τις πιο γελοίες προφάσεις για να κηρύττουν πολέμους. Και θα πίστευε κανείς ότι η μόνιμη επιδίωξή τους είναι να εξουδετερώνουν όλα τα πλεονεκτήματα που η θεία Πρόνοια ή η ιδιαίτερη ικανότητά τους τους χάρισε. Οι ηγεμόνες , σπρωγμένοι από τα τυφλά πάθη τους , επιδιώκουν να επεκτείνουν τα όρια των κρατών τους, χωρίς να ενδιαφέρονται για το καλό των υπηκόων τους. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μεγαλώσουν τον αριθμό των ανθρώπων που θα κάνουν δυστυχείς. Αυτά τα πάθη που υποδαυλίζονται και συντηρούνται από φιλόδοξους υπουργούς ή από επαγγελματίες στρατιωτικούς, που βλέπουν τον πόλεμο ως πηγή δόξας και πλουτισμού, σε όλη τη πορεία της ιστορίας ,στάθηκαν ολέθρια για την τύχη της ανθρωπότητας. Βιασμοί της ειρήνης, άδικοι και σκληροί πόλεμοι, λεηλατημένοι αγροί ,πόλεις ερειπωμένες γεμίζουν τις σελίδες της ιστορίας. Μόνο η εξάντληση φαίνεται να οδηγεί τους ηγεμόνες στην ειρήνη…. Αντιλαμβάνονται, πάντοτε αργά ,ότι το αίμα των συμπατριωτών τους έχει αναμειχτεί με το αίμα των εχθρών… αυτή η άχρηστη σφαγή είχε μόνον ως χρησιμότητα να υψώσει το χειμερινό οικοδόμημα της δόξας του κατακτητή. Η ευτυχία των υπηκόων του είναι το πρώτο θύμα που παρουσιάστηκε στο βωμό των παθών του.
Πηγή … θέματα νεότερης και σύγχρονης ιστορίας από τις πηγές… τεύχος Α΄(1986)
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ.....
Ο Ντενί Ντιντερό (Denis Diderot, 5 Οκτωβρίου 1713 – 31 Ιουλίου 1784) ήταν Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας.Γιος ενός σιδερά από την πόλη Λανγκρ (Langres), διδάχθηκε από Ιησουίτες κληρικούς και σπούδασε στη Σορβόνη, από όπου αποφοίτησε το 1732 ως νομικός. Ο Ντιντερό έχασε όμως το ενδιαφέρον του για το νομικό επάγγελμα και προτίμησε να ασχοληθεί με γλώσσες, λογοτεχνία, φιλοσοφία και μαθηματικά. Αναδείχθηκε σε επιφανή φιλόλογο, φιλόσοφο και συγγραφέα ενώ ήταν εμπνευστής και ηγέτης της προσπάθειας για συγγραφή της «Εγκυκλοπαίδειας» από το 1746 μέχρι το 1780. Σε όλα τα έργα του διέδιδε το πνεύμα του διαφωτισμού, άθεος και υλιστής ο ίδιος, ενάντια στη δεισιδαιμονία και τη θρησκοληψία. Μαζί με τον Βολταίρο και τον Ρουσσώ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους συγγραφείς του 18ου αιώνα. Τα μυθιστορήματά του διαβάζονται ακόμα και τον 21ο αιώνα. Έγραψε ακόμα θεατρικά έργα και κριτικές εργασίες.
Η τσαρίνα Αικατερίνη της Ρωσίας τον κάλεσε να υποβάλει προτάσεις για το εκπαιδευτικό σύστημα της Ρωσίας και γι' αυτό ο Ντιντερό έμεινε στα χρόνια 1773-1774 στην Πετρούπολη. Στα ύστερα δημοσιεύματά του ασχολήθηκε επίσης με πολιτικά ζητήματα και θεωρείται από τους πνευματικούς πατέρες της επερχόμενης γαλλικής επαναστάσεως.
Ο Ντιντερό μεγάλωσε στην πόλη Λάνγκρ στην Καμπανία της Γαλλίας και ήταν ο μεγαλύτερος γιος ενός ευκατάστατου σιδερά. Έλαβε μόρφωση σε σχολείο Ιησουιτών και στη συνέχεια πήγε στο Παρίσι για να συνεχίσει την φοίτηση του. Το 1732 διέκοψε τις σπουδές του ως θεολόγος και άρχισε μια νέα ζωή στη γαλλική πρωτεύουσα, γνωρίζοντας πολλούς διανοούμενους της εποχής, όπως τον Ζαν ντ' Αλαμπέρ και τον Ζαν Ζακ Ρουσσώ. Άρχισε να γράφει και να μεταφράζει αγγλικά χειρόγραφα στα γαλλικά.
Λίγο αργότερα γνώρισε μια νεαρή πλύστρα, και θέλοντας να την παντρευτεί, ζήτησε την άδεια του πατέρα του, όπως ήταν συνηθισμένο εκείνη την εποχή. Εκείνος δεν συμφώνησε και αποφάσισε να τον κλείσει σε μοναστήρι. Η αντιπάθεια του Ντιντερό προς τον θεσμό των μοναστηριών και την εκκλησία γενικότερα ίσως πηγάζει από αυτό το γεγονός, μια αντιπάθεια η οποία μεγάλωσε όταν η αδερφή του κλείστηκε οικειοθελώς σε ένα μοναστήρι και εκεί αρρώστησε ψυχικά.
Όταν δραπέτευσε από το μοναστήρι που τον είχε κλείσει ο πατέρας του επέστρεψε στο Παρίσι και παντρεύτηκε την νεαρή πλύστρα μυστικά. Σύντομα απέκτησαν μαζί μια κόρη, η οποία όμως πέθανε πολύ πρόωρα. Αργότερα γεννήθηκαν δύο γιοί, οι οποίοι πέθαναν επίσης πρόωρα. Μόνο μια κόρη που γεννήθηκε το 1753 επέζησε
Καθώς είχε συγγράψει την ιστορία των αρχαίων Ελλήνων και ένα ιατρικό λεξικό, το 1746 ο Ντιντερό προσκλήθηκε από έναν γνωστό Παριζιάνο εκδότη να μεταφράσει την αγγλική εγκυκλοπαίδεια Cyclopaedia, or Universal Dictionary of the Arts and Sciences. Ο Ντιντερό αποφάσισε να μην περιοριστεί μόνο στους δύο τόμους αυτού του έργου, αλλά να το επεκτείνει σημαντικά, προσθέτοντας σε αυτό όλες τις γνώσεις της εποχής. Σε αυτό το έργο τον βοήθησαν και άλλοι διανοούμενοι και φίλοι του, κυρίως ο Ντ' Αλαμπέρ, που ήταν μαθηματικός και φυσικός επιστήμονας, αλλά και πολύ γνωστά πρόσωπα όπως ο Μοντεσκιέ και ο Βολταίρος.
Το 1749 αναγκάστηκε να διακόψει, εξαιτίας κάποιων γραπτών που είχε δημοσιεύσει παλαιότερα και στα οποία ασκούσε κριτική στην εκκλησία. Φυλακίστηκε για μικρό χρονικό διάστημα. Αργότερα αποφάσισε να αφήσει πολλά έργα του ανέκδοτα, για να μην θέσει σε κίνδυνο τη συνέχιση της Εγκυκλοπαίδειας (Encyclopédie).
Το 1750 δημιούργησε ένα προσπέκτους (Prospectus), με το οποίο καλούσε άτομα από όλη την Ευρώπη να βοηθήσουν στην συγγραφή αυτού του κολοσσιαίου έργου. Ήδη το 1751 εμφανίστηκαν οι δύο πρώτοι τόμοι της Εγκυκλοπαίδειας ή Λεξικό αλφαβητικά ταξινομημένο των τεχνών και των επαγγελμάτων (γαλλ. Encyclopédie ou Dictionnaire raisonné des arts et métiers, par une société de gens de lettres), από έναν κύκλο συγγραφέων. Η επιτυχία του έργου στα βιβλιοπωλεία ήταν πολύ μεγάλη, οι Ιησουίτες όμως και πολλοί κληρικοί διέγνωσαν μια αντιχριστιανική τάση στο έργο αυτό και πέτυχαν με βασιλική διαταγή την απαγόρευση του έργου.
Επειδή όμως η μαρκησία ντε Πομπαντούρ, η ερωμένη του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ΄, κατείχε μια εξαιρετικά σημαντική θέση, επηρέασε υπέρ της Εγκυκλοπαίδειας πολλούς υπουργούς και άλλα πρόσωπα με επιρροή, ώστε τελικά εκδόθηκαν παρά την απαγόρευση που ίσχυε από το 1753 έως το 1756, τέσσερις νέοι τόμοι.
Η πίεση όμως των αντιπάλων της Εγκυκλοπαίδειας αυξήθηκε, και έτσι το 1758 επήλθε μια νέα απαγόρευση. Ακόμη και ο πάπας δεν ενέκρινε το έργο. Η Εγκυκλοπαίδεια όμως σημείωσε τεράστια επιτυχία όχι μόνο στη Γαλλία αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, και καθώς η γαλλική κυβέρνηση εισέπραττε πολλά χρήματα από την πώληση αντιτύπων της Εγκυκλοπαίδειας στην Ευρώπη, ενθάρρυνε τον Ντιντερό και τους υπόλοιπους Εγκυκλοπαιδιστές να συνεχίσουν τη συγγραφή της. Ο Ντιντερό έγραψε και τους υπόλοιπους δέκα τόμους, μαζί με πέντε τόμους εικονογραφήσεις μέχρι το 1765, αποσύρθηκε όμως - μετά από είκοσι χρόνια συγγραφής - και άφησε στους συνεχιστές τους να εκδώσουν και τους υπόλοιπους τελευταίους τόμους με εικόνες. Όπως και οι υπόλοιποι τόμοι της Εγκυκλοπαίδειας, έτσι και αυτοί, συνέβαλαν στη μεγάλη φήμη και τη διάδοση του έργου σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Φιλοσοφία, κριτική, θέατρο και μυθιστορήματα
Παράλληλα με την Εγκυκλοπαίδεια ο Ντιντερό συνέγραφε και άλλα έργα. Το 1746 ολοκλήρωσε το έργο του Φιλοσοφικές σκέψεις (Pensées philosophiques). Το 1749 φυλακίστηκε εξαιτίας του συγγράμματος του Γράμμα για τους τυφλούς (Lettre pour les aveugles). Το 1751 έγινε μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών στο Βερολίνο. Ως φυσικός επιστήμονας, ο Ντιντερό ασχολήθηκε με το έργο του Σκέψεις για την ερμηνεία της φύσης (Pensées sur l'interprétation de la nature), στο οποίο τάσσεται υπέρ των πειραμάτων και κατά των θεωρητικών ψευδορασιοναλιστικών ιδεών του Καρτέσιου.Έγραψε επίσης θεατρικά έργα, όπως το Φυσικός γιος (Fils naturel) το 1757 και το Πατέρας της οικογένειας (Le Père de famille) το 1758. Όσον αφορά τα μυθιστορήματα, το πιο γνωστό και συνάμα το πιο επιτυχημένο του είναι Η μοναχή (La religieuse), το οποίο περιγράφει τα πάθη και τις δυσκολίες μιας γυναίκας που δεν θέλει να είναι μοναχή.
Μαζί με την σκληρή συγγραφική δουλειά του ο Ντιντερό φρόντιζε να έχει συχνές επαφές με τους Παριζιάνους διανοούμενους διαφωτιστές της εποχής. Όπως ο Βολταίρος, έτσι και ο Ντιντερό, αναζητούσε ένα φωτισμένο μονάρχη, τον οποίο βρήκε στο πρόσωπο της τσαρίνας Αικατερίνης, η οποία καταγόταν από τη Γερμανία και του άφησε στη διάθεσή του, το 1765, τη βιβλιοθήκη της. Τον προσέλαβε ως βιβλιοθηκάριο και τον βοήθησε οικονομικά, ενώ το 1773 ο Ντιντερό έμεινε για ένα διάστημα στην Αγία Πετρούπολη. Ο Ντιντερό βρήκε υποστήριξη στον κύκλο των Μασόνων, αλλά το εάν ο ίδιος του ήταν Μασόνος δεν είναι ιστορικά εξακριβωμένο
ΠΗΓΗ.... Βικιπαιδεία....
RADIO ROUMELI NEWS: Τα παιδιά μας διδάσκονται: Δεν είναι ελληνικά τα Ί...
RADIO ROUMELI NEWS: Τα παιδιά μας διδάσκονται: Δεν είναι ελληνικά τα Ί...: "«Βόμβα» πολλών μεγατόνων και ένα απρόσμενο δώρο στην Τουρκία περιέχεται στο βιβλίο της Γ΄ Γυμνασίου «Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία»"
RADIO ROUMELI NEWS: ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ!! Αρσενικό στην ατμόσφαιρα της Αθήνα...
RADIO ROUMELI NEWS: ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ!! Αρσενικό στην ατμόσφαιρα της Αθήνα...: "Αρσενικό στην ατμόσφαιρα της Αθήνας ανακάλυψαν επιστήμονες που εξέτασαν για πρώτη φορά τη χημική σύσταση των αιωρούμενων μικροσωματιδίων στ..."
ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ: ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ: ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗ...
ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ: ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ: ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗ...: "Κάθε φορά που το διαβάζω, εκπλήσσομαι που ενώ προβλέπει όλα μας τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις, κάθε φορά αναρωτιόμαστε από την αρχή για ..."
ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ: ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ο ΚΥΝΙΚΟΣ
ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ: ΔΙΟΓΕΝΗΣ Ο ΚΥΝΙΚΟΣ: "Ο Διογένης ήταν ένας φιλόσοφος επαναστάτης της εποχής του (400 – 325 π.Χ.). Οι ρήσεις και τα “κατορθώματα” του είναι αγκάθι για τον “ανθρώ..."
Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011
ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ..
ΕΝΑΣΤΡΗ ΝΥΧΤΑ
Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ (Vincent Willem van Gogh, προφορά στα ολλανδικά: Βίνσεντ φαν Χοχ) (30 Μαρτίου 1853 – 29 Ιουλίου 1890) ήταν Ολλανδός ζωγράφος. Εν ζωή, το έργο του δεν σημείωσε επιτυχία ούτε ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως σημαντικός καλλιτέχνης. Ωστόσο, μετά το θάνατό του, η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών.
Η επίδραση του στα μεταγενέστερα κινήματα του εξπρεσιονισμού, του φωβισμού αλλά και εν γένει της αφηρημένης τέχνης, θεωρείται καταλυτική
Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ γεννήθηκε στο ολλανδικό χωριό Ζούντερτ (Zundert) και ήταν ο πρωτότοκος από τα συνολικά οκτώ παιδιά της οικογένειάς του, γιος του πάστορα Θεόδωρου βαν Γκογκ. Ήδη από τα πολύ νεανικά του χρόνια παρουσίασε τάσεις μελαγχολίας και πρώιμα ψυχολογικά προβλήματα.
Σε ηλικία 16 ετών και αφού είχε ήδη καταπιαστεί χωρίς επιτυχία με αρκετά επαγγέλματα, ασχολήθηκε για ένα διάστημα με το εμπόριο έργων τέχνης, στην εταιρεία Goupilator & Company, όπου τον επόμενο χρόνο προσελήφθη και ο αδελφός του Τεό βαν Γκογκ (Theo van Gogh). Το 1873, η εταιρεία τον μεταθέτει στο Λονδίνο και αργότερα στο Παρίσι. Την περίοδο αυτή, εντείνεται το ενδιαφέρον του για τη θρησκεία, επηρεασμένος εμφανώς και από την ιδιότητα του πατέρα του. Αφού απολύεται από την εργασία του το 1876, επιστρέφει στο Άμστερνταμ για να σπουδάσει θεολογία. Οι σπουδές του διαρκούν για περίπου ένα έτος και το 1878 του ανατίθεται μία θέση ιεροκήρυκα στο Βέλγιο και συγκεκριμένα στην υποβαθμισμένη περιοχή Μπορινάζ, όπου λειτουργεί ορυχείο. Ο βαν Γκογκ κηρύτει για περίπου έξι μήνες επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ένδεια των ανθρώπων της περιοχής. Αυτή είναι και η περίοδος κατά την οποία ξεκινά να σχεδιάζει μικρά έργα και πιθανόν αποφασίζει να ασχοληθεί με την τέχνη.
Το 1880, σε ηλικία 27 ετών, ξεικινά να παρακολουθεί τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής, ωστόσο σύντομα έρχεται σε ρήξη με τον δάσκαλό του, Αντόν Μωβ (Anton Mauve), γύρω από καλλιτεχνικά ζητήματα. Τα επόμενα χρόνια δημιουργεί έργα κυρίως επηρεασμένα από τη ζωγραφική του Ζαν Φρανσουά Μιλλέ (Jean-François Millet), ενώ ταξιδεύει στην ολλανδική επαρχία ζωγραφίζοντας θέματα που εμπνέεται από αυτή. Το χειμώνα του 1885, παρακολουθεί μαθήματα στην Ακαδημία της Αντβέρπης, τα οποία όμως διακόπτονται πολύ σύντομα αφού αποβάλλεται από τον καθηγητή της ακαδημίας Ευγένιο Σιμπέρ (Eugene Siberdt). Παρά το γεγονός αυτό, ο βαν Γκογκ προλαβαίνει να έρθει σε επαφή με την ιαπωνική τέχνη από την οποία και δανείζεται στοιχεία ή πολλές φορές μιμείται την τεχνοτροπία της. Αρκετές από τις προσωπογραφίες του, περιλαμβάνουν επίσης σε δεύτερο πλάνο κάποιο έργο ιαπωνικής τέχνης.
Την άνοιξη του 1886 επισκέπτεται το Παρίσι όπου ζεί με τον αδελφό του — επιτυχημένο πλέον έμπορο τέχνης — στην περιοχή της Μονμάρτης, κέντρο της καλλιτεχνικής δραστηριότητας. Κατά την παραμονή του, έρχεται σε επαφή με τους ιμπρεσιονιστές Έντγκαρ Ντεγκά, Καμίλ Πισάρο, Πωλ Γκωγκέν και Τουλούζ Λωτρέκ. Επηρεάζεται σημαντικά από το κίνημα του ιμπρεσιονισμού και ειδικότερα σε ότι αφορά τη χρήση του χρώματος. Ο ίδιος ο βαν Γκογκ κατατάσσεται περισσότερο στους μετα-ιμπρεσιονιστές ζωγράφους. Χρησιμοποίησε συχνά τεχνικές των ιμπρεσιονιστών αλλά διαμόρφωσε παράλληλα και ένα προσωπικό ύφος, το οποίο διακρίνεται από την χρήση συμπληρωματικών χρωμάτων που οι ιμπρεσιονιστές αποφεύγουν.
Δύο χρόνια αργότερα, το 1888, ο βαν Γκογκ εγκαταλείπει τη γαλλική πρωτεύουσα και επισκέπτεται τη νότια Γαλλία και την περιοχή της Προβηγκίας. Υπάρχουν αναφορές πως εκεί εμπνέεται από το τοπίο καθώς και την αγροτική ζωή των κατοίκων, θέματα τα οποία προσπαθεί να αποδόσει και στη ζωγραφική του. Την περίοδο αυτή, επινοεί και μία ιδιαίτερη τεχνική των στροβιλισμάτων με το πινέλο ενώ στους πίνακές του κυριαρχούν έντονα χρώματα, όπως κίτρινο, πράσινο και μπλε, με χαρακτηριστικά δείγματα τα έργα Έναστρη νύχτα και μία σειρά πινάκων που απεικονίζουν ηλιοτρόπια. Το έργο Κόκκινο αμπέλι αυτής της περιόδου είναι επίσης το μοναδικό έργο που κατάφερε να πουλήσει ο βαν Γκογκ εν ζωή. Κατά το διάστημα της παραμονής του στην Αρλ, δέχεται και την επίσκεψη του ζωγράφου Γκωγκέν. Ωστόσο, μετά από λίγους μήνες, οι δυό τους διαφωνούν έντονα και λόγω της ασταθούς ψυχικής του υγείας, ο βαν Γκογκ κόβει μέρος του αριστερού του αυτιού καταλήγοντας στο νοσοκομείο της περιοχής. Υπάρχουν ισχυρισμοί πως ο βαν Γκογκ είχε απειλήσει να σκοτώσει τον Γκωγκέν και προέβη στο κόψιμο του αυτιού του αναζητώντας ένα είδος κάθαρσης από τις τύψεις του
Το 1889 εισάγεται στο ψυχιατρικό κέντρο του μοναστηριού του Αγίου Παύλου στον Σαιν Ρεμύ, όπου και παραμένει συνολικά για ένα περίπου χρόνο πάσχοντας από κατάθλιψη. Κατά την παραμονή του εκεί, συνεχίζει να ζωγραφίζει. Τον Μάιο του 1890 εγκαταλείπει την ψυχιατρική κλινική και ζει για ένα διάστημα σε μία περιοχή κοντά στο Παρίσι, όπου παρακολουθείται από τον γιατρό Πωλ Γκασέ, στον οποίο είχε συστήσει τον βαν Γκογκ ο ζωγράφος Καμίλ Πισάρο. Στο διάστημα που παρακολουθείται ιατρικά, ο βαν Γκογκ παράγει ένα μόνο έργο, που αποτελεί προσωπογραφία του Γκασέ.
Τον Ιούλιο του 1890, ο βαν Γκογκ εμφανίζει συμπτώματα έντονης κατάθλιψης και τελικά αυτοπυροβολείται στο στήθος στις 27 Ιουλίου ενώ πεθαίνει δύο ημέρες αργότερα. Δεν είναι απολύτως βέβαιο ποιο ήταν το τελευταίο του έργο, αλλά πρόκειται πιθανά για το έργο με τον τίτλο Ο κήπος του Ντωμπινύ ή για τον πίνακα Σιτοχώραφο με κοράκια.
Μετά το θάνατο του βαν Γκογκ, η φήμη του εξαπλώθηκε ραγδαία, με αποκορύφωμα μεγάλες εκθέσεις έργων του που πραγματοποιήθηκαν στο Παρίσι (1901), το Άμστερνταμ (1905), την Κολονία (1912), τη Νέα Υόρκη (1913) και το Βερολίνο (1914).
Συνολικά δημιούργησε σε διάστημα περίπου δέκα ετών περισσότερα από 800 πίνακες και 1000 μικρότερα σχέδια. Σώζεται ακόμα εκτενής αλληλογραφία του με τον αδελφό του, που περιλαμβάνει περισσότερα από 700 γράμματα. Επίσης ο βαν γκογκ είναι διάσημος για τις πινελιές του οι οποίες πολλές φορές παρουσιάζουν μια κίνηση.
Πηγή: http://afisorama.gr και http:// el.wikipedia.org
Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ (Vincent Willem van Gogh, προφορά στα ολλανδικά: Βίνσεντ φαν Χοχ) (30 Μαρτίου 1853 – 29 Ιουλίου 1890) ήταν Ολλανδός ζωγράφος. Εν ζωή, το έργο του δεν σημείωσε επιτυχία ούτε ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως σημαντικός καλλιτέχνης. Ωστόσο, μετά το θάνατό του, η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών.
Η επίδραση του στα μεταγενέστερα κινήματα του εξπρεσιονισμού, του φωβισμού αλλά και εν γένει της αφηρημένης τέχνης, θεωρείται καταλυτική
ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΗ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ |
Σε ηλικία 16 ετών και αφού είχε ήδη καταπιαστεί χωρίς επιτυχία με αρκετά επαγγέλματα, ασχολήθηκε για ένα διάστημα με το εμπόριο έργων τέχνης, στην εταιρεία Goupilator & Company, όπου τον επόμενο χρόνο προσελήφθη και ο αδελφός του Τεό βαν Γκογκ (Theo van Gogh). Το 1873, η εταιρεία τον μεταθέτει στο Λονδίνο και αργότερα στο Παρίσι. Την περίοδο αυτή, εντείνεται το ενδιαφέρον του για τη θρησκεία, επηρεασμένος εμφανώς και από την ιδιότητα του πατέρα του. Αφού απολύεται από την εργασία του το 1876, επιστρέφει στο Άμστερνταμ για να σπουδάσει θεολογία. Οι σπουδές του διαρκούν για περίπου ένα έτος και το 1878 του ανατίθεται μία θέση ιεροκήρυκα στο Βέλγιο και συγκεκριμένα στην υποβαθμισμένη περιοχή Μπορινάζ, όπου λειτουργεί ορυχείο. Ο βαν Γκογκ κηρύτει για περίπου έξι μήνες επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ένδεια των ανθρώπων της περιοχής. Αυτή είναι και η περίοδος κατά την οποία ξεκινά να σχεδιάζει μικρά έργα και πιθανόν αποφασίζει να ασχοληθεί με την τέχνη.
ΙΡΙΔΕΣ |
Το 1880, σε ηλικία 27 ετών, ξεικινά να παρακολουθεί τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής, ωστόσο σύντομα έρχεται σε ρήξη με τον δάσκαλό του, Αντόν Μωβ (Anton Mauve), γύρω από καλλιτεχνικά ζητήματα. Τα επόμενα χρόνια δημιουργεί έργα κυρίως επηρεασμένα από τη ζωγραφική του Ζαν Φρανσουά Μιλλέ (Jean-François Millet), ενώ ταξιδεύει στην ολλανδική επαρχία ζωγραφίζοντας θέματα που εμπνέεται από αυτή. Το χειμώνα του 1885, παρακολουθεί μαθήματα στην Ακαδημία της Αντβέρπης, τα οποία όμως διακόπτονται πολύ σύντομα αφού αποβάλλεται από τον καθηγητή της ακαδημίας Ευγένιο Σιμπέρ (Eugene Siberdt). Παρά το γεγονός αυτό, ο βαν Γκογκ προλαβαίνει να έρθει σε επαφή με την ιαπωνική τέχνη από την οποία και δανείζεται στοιχεία ή πολλές φορές μιμείται την τεχνοτροπία της. Αρκετές από τις προσωπογραφίες του, περιλαμβάνουν επίσης σε δεύτερο πλάνο κάποιο έργο ιαπωνικής τέχνης.
Την άνοιξη του 1886 επισκέπτεται το Παρίσι όπου ζεί με τον αδελφό του — επιτυχημένο πλέον έμπορο τέχνης — στην περιοχή της Μονμάρτης, κέντρο της καλλιτεχνικής δραστηριότητας. Κατά την παραμονή του, έρχεται σε επαφή με τους ιμπρεσιονιστές Έντγκαρ Ντεγκά, Καμίλ Πισάρο, Πωλ Γκωγκέν και Τουλούζ Λωτρέκ. Επηρεάζεται σημαντικά από το κίνημα του ιμπρεσιονισμού και ειδικότερα σε ότι αφορά τη χρήση του χρώματος. Ο ίδιος ο βαν Γκογκ κατατάσσεται περισσότερο στους μετα-ιμπρεσιονιστές ζωγράφους. Χρησιμοποίησε συχνά τεχνικές των ιμπρεσιονιστών αλλά διαμόρφωσε παράλληλα και ένα προσωπικό ύφος, το οποίο διακρίνεται από την χρήση συμπληρωματικών χρωμάτων που οι ιμπρεσιονιστές αποφεύγουν.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ |
Τον Ιούλιο του 1890, ο βαν Γκογκ εμφανίζει συμπτώματα έντονης κατάθλιψης και τελικά αυτοπυροβολείται στο στήθος στις 27 Ιουλίου ενώ πεθαίνει δύο ημέρες αργότερα. Δεν είναι απολύτως βέβαιο ποιο ήταν το τελευταίο του έργο, αλλά πρόκειται πιθανά για το έργο με τον τίτλο Ο κήπος του Ντωμπινύ ή για τον πίνακα Σιτοχώραφο με κοράκια.
Μετά το θάνατο του βαν Γκογκ, η φήμη του εξαπλώθηκε ραγδαία, με αποκορύφωμα μεγάλες εκθέσεις έργων του που πραγματοποιήθηκαν στο Παρίσι (1901), το Άμστερνταμ (1905), την Κολονία (1912), τη Νέα Υόρκη (1913) και το Βερολίνο (1914).
Συνολικά δημιούργησε σε διάστημα περίπου δέκα ετών περισσότερα από 800 πίνακες και 1000 μικρότερα σχέδια. Σώζεται ακόμα εκτενής αλληλογραφία του με τον αδελφό του, που περιλαμβάνει περισσότερα από 700 γράμματα. Επίσης ο βαν γκογκ είναι διάσημος για τις πινελιές του οι οποίες πολλές φορές παρουσιάζουν μια κίνηση.
Πηγή: http://afisorama.gr και http:// el.wikipedia.org
Οι τσεκουράτοι: ΔΕΙΤΕ: ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ - ΑΥΤΗ είναι η… καλωδίωση του εγκ...
Οι τσεκουράτοι: ΔΕΙΤΕ: ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ - ΑΥΤΗ είναι η… καλωδίωση του εγκ...: "Τι απίστευτες εξελίξεις έχουμε κάποιες φορές… Χρησιμοποιώντας λοιπόν μια φρέσκια τεχνική με την ονομασία HARDI (High Angular Resolution Dif..."
Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011
RADIO ROUMELI NEWS: Σέρρες: Ελεύθερος ο σπουδαστής που είχε 200 βίντεο...
RADIO ROUMELI NEWS: Σέρρες: Ελεύθερος ο σπουδαστής που είχε 200 βίντεο...: "Ελεύθερος με την υποχρέωση να καταβάλλει εγγύηση ύψους 2.000 ευρώ και τον περιοριστικό όρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, αφέθηκε ο ..."
RADIO ROUMELI NEWS: Διορία 24 ωρών από την κυβέρνηση, για λήξη της κατ...
RADIO ROUMELI NEWS: Διορία 24 ωρών από την κυβέρνηση, για λήξη της κατ...: "Περιθώριο 24 ωρών για να λήξει η κατάληψη της Νομικής έδωσε επί της ουσίας η κυβέρνηση."
Οι τσεκουράτοι: Ζητηήσε να πάρει 1 εκατομμύριο δολάρια μέσω του Yo...
Οι τσεκουράτοι: Ζητηήσε να πάρει 1 εκατομμύριο δολάρια μέσω του Yo...: "Ένα εκατομμύριο δολάρια ζήτησε από τους πλούσιους όλου του κόσμου ένας νεαρός, ανεβάζοντας βίντεο στο YouTube. Όσο και αν φαίνεται απίστευτ..."
Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011
ΣΠΕΤΣΕΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ
Η Μπουμπουλίνα, που ήταν Υδραία την καταγωγή, γεννήθηκε μέσα στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης στις 11 Μαΐου του 1771, όταν η μητέρα της, Σκεύω, επισκέφθηκε τον τότε φυλακισμένο από τους Τούρκους και ετοιμοθάνατο άντρα της, Σταυριανό Πινότση. Η σύλληψη και φυλάκιση του Πινότση ήταν αποτέλεσμα της ενεργούς συμμετοχής του στην επανάσταση της Πελοποννήσου το 1769-70, γνωστή στην ιστορία μας ως Ορλωφικά. Ήταν τότε που οι Σπέτσες καταστράφηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά από την εκδικητική μανία των Τούρκων λόγω της συμμετοχής του νησιού στην επανάσταση.
Στις 13 Μαρτίου του 1821, η Μπουμπουλίνα υψώνει τη δική της σημαία - τον αετό με την άγκυρα και τον Φοίνικα - στο κατάρτι του Αγαμέμνονα και την χαιρετίζει με κανονιοβολισμούς μπροστά στο λιμάνι των Σπετσών. Ο αετός με τα φτερά προς τα κάτω συμβολίζει το σκλαβωμένο Έθνος, που θα αναγεννηθεί όπως ο Φοίνικας, με τη βοήθεια του Nαυτικού που συμβολίζει η άγκυρα. Η Μπουμπουλίνα, το λάβαρό της, το είχε εμπνευσθεί από το λάβαρο των βυζαντινών αυτοκρατόρων Κομνηνών, που ήταν παρόμοιο. Στις 3 Απριλίου, ανήμερα των Βαΐων, επαναστατούν οι Σπέτσες, πρώτες από τα υπόλοιπα νησιά.
Ναυπλίου, ενός κάστρου απόρθητου, αποτελούμενου από τρία φρούρια - το Μπούρτζι, την Ακροναυπλία και το περίφημο Παλαμίδι - οπλισμένα συνολικά με τριακόσια κανόνια.
Οι επιθέσεις της εναντίον του Ναυπλίου, ήταν μία σελίδα απαράμιλλου ηρωισμού. Αυτό φαίνεται και από την αφήγηση του ιστορικού αλλά και αυτόπτη μάρτυρα Ανάργυρου Χατζή-Αναργύρου, ο οποίος γράφει για αυτήν τα εξής: ...μάλιστα δε το σπάνιο γεγονός εις τα χρονικά των εθνών, μία γυνή να επιστρατεύση, γυνή πλουσία, αποφασίσασα και πλοία και χρήματα και υιούς ολοκαύτωμα εις τον βωμόν της πατρίδος να προσφέρη. Αυτή δε η γυνή είναι η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, την οποίαν τα έθνη ανευφήμησαν και εχαιρέτισαν ως ηρωίδα. Ήτο δε πράγματι λεοντόθυμος. Το 1821, Δεκεμβρίου 4, εις την πολιορκίαν του Ναυπλίου, το ενθυμούμεθα, επιβαίνουσα σε ίδιον πλοίο της, μόνη διέταξε την έφοδο εις τας λέμβους κατά του φρουρίου.
Αύται δε επιτίθενται, αλλ' αι σφαίραι και οι μύδροι από των επιθαλασσίων προμαχώνων τας κανονοστοιχίας χαλαζηδόν επιπίπτοντες, υποχρεούν τους ανδρείους της να υποχωρήσωσι προς ολίγον. Εξανίσταται τότε η Αμαζών, επισκοπούσα από των εδωλίων της νήος, και τους βοά ...Είσθε λοιπόν γυναίκες και όχι άντρες; Εμπρός! Οι αξιωματικοί την υπακούουν, μάχονται, θνήσκουν, επανελθόντες εις την τάξιν, αλλ' εις μάτην, το φρούριο διά θαλάσσης ήτο απόρθητον. Διό μετέβη εις την ξηράν και εκεί εστρατήγει μέχρι της παραδόσεως του Ναυπλίου, τη 30 Νοεμβρίου 1822, συμμετέχουσα των έργων της πολιορκίας, οδηγούσα τα παλικάρια της, χορηγούσα τους θησαυρούς της."
Η Μπουμπουλίνα.
Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.
Ο ιστορικός Ορλάνδος αναφέρει για την προσφορά της προς την πατρίδα: "...ούτε πανταχού, ούτε και καθ' όλας τας εποχάς αναφαίνονται εν ταις επαναστάσεσι γυναίκες τοιαύται, έκτακτον έχουσαι τον χαρακτήρα και άξιαι να κινήσωσι τον θαυμασμό του κόσμου."
Ένας άλλος δε ιστορικός, ο Ι. Φιλήμων, περιγράφοντας την τόλμη και γενναιότητα της Μπουμπουλίνας γράφει την ανεπανάληπτη φράση ότι "...ενώπιον αυτής ο άνανδρος ησχύνετο και ο ανδρείος υπεχώρη."
Εκτός της πολιορκίας του Ναυπλίου, η Μπουμπουλίνα παίρνει μέρος στο ναυτικό αποκλεισμό της Μονεμβασιάς και την παράδοση του κάστρου της. Τα πλοία της, πολιορκούν το Νεόκαστρο στην Πύλο και ανεφοδιάζουν το Γαλαξείδι, με κυβερνήτες τα παιδιά της και τα αδέλφια της. Τα παλικάρια της πολεμούν στο Άργος, στην Τρίπολη, στα Δερβενάκια. Στην μάχη του Άργους παρά τον Χάραδρο ποταμό (Ξεριά), σώμα ολίγων Σπετσιωτών πολεμιστών με αρχηγό τον γιό της Μπουμπουλίνας, Γιάννο Γιάννουζα, αντιστάθηκε στις δύο και πλέον χιλιάδες Τουρκοαλβανών με επικεφαλήν τον διαβόητο για τη βαρβαρότητα του, Βελή-μπέη, απεσταλμένο τότε του Χουρσίτ πασά της Τρίπολης, με εντολή την εκκαθάριση της Πελοποννήσου από τους επαναστατημένους Έλληνες.
Η μάχη ήταν άνιση. Εκεί έπεσε ως πραγματικός ήρωας ο γιός της Μπουμπουλίνας. Ως άλλος Λεωνίδας, όρμησε πεζός πάνω στον έφιππο Βελή-μπέη τον έριξε κάτω από το άλογό του και τον τραυμάτισε με την σπάθα του θανάσιμα. Εχθρικό όμως βόλι εκείνη τη στιγμή, τον κτύπησε και τον άφησε νεκρό. Η θυσία αυτή των Σπετσιωτών έδωσε το χρόνο στον άοπλο πληθυσμό του Άργους να τρέξει προς τους γύρω λόφους και να σωθεί.
Λίγες μέρες πριν από την πτώση της Τρίπολης η Μπουμπουλίνα καταφτάνει έφιππη μαζί με τους Σπετσιώτες της, στο ελληνικό στρατόπεδο έξω από την πόλη. Όλοι την υποδέχονται με ενθουσιασμό. Εκεί συναντά τον Κολοκοτρώνη.
Αισθήματα αλληλοσεβασμού και φιλίας αναπτύσσονται μεταξύ τους και σε τέτοιο ισχυρό βαθμό, ώστε αργότερα συγγενεύουν παντρεύοντας τα δύο παιδιά τους, Πάνο Κολοκοτρώνη και Ελένη Μπούμπουλη. Παίρνει μέρος ως ισάξια με τους άλλους οπλαρχηγούς στα πολεμικά συμβούλια και τις αποφάσεις. Της απονέμεται ο τίτλος της Καπετάνισσας και της Μεγάλης Κυράς. Μετά το θάνατό της, οι Ρώσοι της απονέμουν και τον τίτλο της Ναυάρχου, έναν τίτλο με παγκόσμια μέχρι σήμερα μοναδικότητα για γυναικεία μορφή
Στις 11 Σεπτεμβρίου του 1821 γίνεται μετά από πολιορκία η Άλωση της Τριπολιτσάς. Την πτώση της πόλης ακολουθεί μεγάλη σφαγή που κράτησε τρεις μέρες και τρεις νύχτες, η οποία για πολλούς ξένους ιστορικούς ήταν αδικαιολόγητη και που είχε αργότερα σαν αντίποινα τη σφαγή του πληθυσμού της Χίου από τους Τούρκους. Σφαγή που τα αίτιά της, πρέπει να αναζητήσουμε στην επί σχεδόν 400 χρόνια τυραννία, θηριωδία και βαρβαρότητα του κατακτητή. Τριάντα χιλιάδες κατά τους ιστορικούς οι νεκροί, γεμίζουν τους δρόμους και τα στενά. Το αίμα ρέει ποτάμι. Εν μέσω της φοβερής σφαγής και αντάρας, η Μπουμπουλίνα καταφέρνει και σώζει μόνη της το χαρέμι του Χουρσίτ. Αυτό έγινε μετά από παράκληση της συζύγου του Χουρσίτ, προς την Μπουμπουλίνα, λίγο πριν την πτώση της πόλης, για τις ζωές των γυναικών και παιδιών του χαρεμιού. Λέγεται μάλιστα ότι με την πράξη της αυτή, η Μπουμπουλίνα κράτησε την υπόσχεση που έδωσε το 1816 στη Βαλιδέ Σουλτάνα στην Κωνσταντινούπολη, όταν εκείνη κατάφερε να σώσει την περιουσία της Λασκαρίνας από τη δήμευση. Η Μπουμπουλίνα της είχε τότε υποσχεθεί ότι εάν ποτέ κάποια Τουρκάλα ζητούσε τη βοήθειά της, θα έκανε και αυτή ότι καλύτερο μπορούσε.
Οι Σπέτσες είναι ένα νησί με μακραίωνη ιστορία. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα κατοικείται από την Πρωτοελλαδική εποχή, δηλαδή από το 2300 π.Χ. Τότε το νησί ονομάζονταν Πιτυούσα, που σημαίνει πευκόφυτος. Το όνομα αυτό το διατήρησε για 3000 χρόνια, δηλαδή μέχρι τη βυζαντινή εποχή.
Ο πρώτος οικισμός του νησιού πιθανολογείται ότι άκμασε στους ομηρικούς χρόνους, κατά τους οποίους αποτελούσε το νησί τμήμα του βασιλείου του Άργους.
Οι ανασκαφές που έχουν γίνει στο νησί έφεραν στο φως ευρήματα που χρονολογούνται από τη Μυκηναϊκή εποχή και τη Βυζαντινή.
Στην εποχή της Φραγκοκρατίας οι Σπέτσες περνούν στην κυριαρχία των Ενετών, η οποία διάρκεσε από το 1200 έως το 1460, όπου ξεκίνησε η Τούρκικη κατοχή.
Στους Ενετούς χρωστά το νησί και το σημερινό του όνομα, καθώς αυτοί το ονόμασαν ονόμαζαν Isola di Spezzie, που σημαίνει αρωματοφόρος νήσος. Λέγεται ότι το όνομα αυτό της το έδωσαν λόγω των πολλών αρωματικών φυτών που φύτρωναν στο νησί. Από μια παράφραση αυτής της ονομασίας προέκυψε το όνομα Σπέτσες.
Από τον 17ο αιώνα ο πληθυσμός του νησιού άρχισε να αυξάνει καθώς έφτασαν στο νησί πρόσφυγες από την Ερμιονίδα και τη Κυνουρία. Τότε κτίστηκαν και οι μεσαιωνικές συνοικίες του νησιού.
Τον 18ο αιώνα το νησί γνωρίζει μεγάλη άνθηση και εξελίσσεται σε ναυτική δύναμη της εποχής. Ως γνωστόν η συμβολή του Σπετσιώτικου στόλου υπήρξε καθοριστική για την έκβαση της επανάστασης.
Στις αρχές του 20ου αιώνα η οικονομία των Σπετσών δέχτηκε ισχυρό πλήγμα. Οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι είχαν καταστροφικές συνέπειες για το νησί. Η ναυτιλία και το εμπόριο που έως τότε ανθούσαν πέρασαν μεγάλη κρίση, η οποία άρχισε να ξεπερνιέται μόλις στα μέσα της δεκαετίας του ’50, όπου το νησί άρχισε να αναπτύσσεται και να μετατρέπεται σ’ ένα από τα πρώτα τουριστικά θέρετρα της Ελλάδας, χωρίς όμως να χάσει τη παραδοσιακή του ταυτότητα.
RADIO ROUMELI NEWS: ΕΜΠΟΡΟΙ ΒΡΕΦΩΝ ΚΑΙ ΨΥΧΩΝ...
RADIO ROUMELI NEWS: ΕΜΠΟΡΟΙ ΒΡΕΦΩΝ ΚΑΙ ΨΥΧΩΝ...: "Στην εξάρθρωση εγκληματικής οργάνωσης εμπορίας βρεφών από τη Βουλγαρία στην Ελλάδα προχώρησε η αστυνομία, μετά από έρευνες που διήρκεσαν ο..."
Οι τσεκουράτοι: VIDEO: Παιδί θαύμα στο μπάσκετ
ΠΑΙΔΙ ΘΑΥΜΑ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ VIDEO.. "ΔΕΙΤΕ: Για να τον ζηλεύουν ακόμα και επαγγελματίες"
ΜΟΝΕ...ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Γεννήθηκε στο Παρίσι, στις 14 Νοεμβρίου του 1840. Ο πατέρας του, ήταν εύπορος έμπορος της εποχής, που διακινούσε προμήθειες πλοίων. Το 1845, η οικογένεια του μετακόμισε στη Χάβρη, που αποτελούσε σημαντικό λιμάνι, στις όχθες του Σηκουάνα. Το 1858 γνωρίστηκε με τον Ευγένιο Μπουτίν, ο οποίος αποτέλεσε έναν από τους πρώτους δασκάλους του Μονέ και τον ενθάρρυνε να ζωγραφίσει την ύπαιθρο, σύνηθες θέμα για ζωγράφους εκείνης της περιόδου. Τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στο Παρίσι όπου συνέχισε τις σπουδές του στην Ελβετική Ακαδημία (Academie Suisse) και ήρθε σε επαφή με έργα σημαντικών ζωγράφων επισκεπτόμενος το Μουσείο του Λούβρου. Παράλληλα, γνώρισε τον Καμίλ Πισαρό και τον Γκουστάβ Κουρμπέ. Την περίοδο 1860-1862, επιστρατεύτηκε και ταξίδευσε στην Αλγερία. Λόγω προβλήματος της υγείας του, κατάφερε να απολυθεί από το στρατό περίπου το 1862, ενώ σημαντικό ρόλο σε αυτό φαίνεται πως διαδραμάτισε και η θεία του, η οποία μάλιστα υποχρέωσε τον Μονέ να παρακολουθήσει μαθήματα ζωγραφικής σε κάποιο πανεπιστήμιο. Ο ίδιος ο Μονέ, απέφυγε να εγγραφεί σε κάποιο πανεπιστήμιο, ωστόσο παρακολούθησε μαθήματα, για περίπου δύο χρόνια, στο ατελιέ του Σαρλ Γκλαίρ (Charles Gleyre), όπου συνδέθηκε φιλικά και με τους Ρενουάρ, Μπαζίλ και Άλφρεντ Σίσλευ. Ο τελευταίος μάλιστα, απεικονίζεται σε όλες τις μορφές τού πίνακά του "Πικ-Νικ". Πέρα από τη φιλία που αναπτύχθηκε μεταξύ τους, μοιράζονταν κοινές ιδέες για τη ζωγραφική, οι οποίες αργότερα θα μετουσιώνονταν στο κίνημα του ιμπρεσιονισμού.
Το 1870 παντρεύτηκε την Καμίλ Ντονσιέ, με την οποία συζούσαν και είχανε ήδη ένα γιο, τον Ζαν. Κατά τη διάρκεια του Γαλλο-Πρωσικού πολέμου βρήκε καταφύγιο στο Λονδίνο, προκειμένου να αποφύγει τη στράτευση. Την επόμενη χρονιά επέστρεψε στη Γαλλία και το 1874 συμμετείχε στην πρώτη έκθεση της ομάδας των Ιμπρεσιονιστών στο Παρίσι, με τον πίνακα του Impression, soleil levant (Εντύπωση, ανατέλλων ήλιος). Ο τίτλος του πίνακα του Μονέ, ενέπνευσε τον κριτικό τέχνης Louis Leroy στην χρήση του όρου Ιμπρεσιονισμός (Impressionism) για πρώτη φορά.
Το 1879 πέθανε η σύζυγός του, αφήνοντάς του δυo παιδιά. Τον Απρίλιο του 1883 μετακόμισε στο Ζιβερνύ (Giverny), ένα χωριό στον ποταμό Επτ, μόλις 65 χλμ μακριά από τη πρωτεύουσα. Εκεί έζησε με την Αλίς Οσεντέ, ερωμένη του από πολλά χρόνια πριν, με την οποία παντρεύτηκαν το 1891. Στις δεκαετίες του 1880 και του 1890, ο Μονέ ξεκίνησε να ζωγραφίζει σειρές πινάκων, όλοι βασισμένοι σε ένα κοινό θέμα, το οποίο όμως απέδιδε κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο ή με διαφορετική τεχνοτροπία. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι πίνακες του, που απεικονίζουν τον προσωπικό του κήπο, στην οικία του στο Ζιβερνύ. Το διάστημα 1883-1908, ταξίδεψε στη Μεσόγειο, γεγονός που τον ενέπνευσε για την δημιουργία μιας σειράς τοπίων.
Το 1908 άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα με την όρασή του, αναπτύσσοντας καταρράκτη στα μάτια του. Τελικά υποβλήθηκε επιτυχώς σε δύο χειρουργικές επεμβάσεις το 1923, γεγονός που του επέτρεψε να συνεχίσει να ζωγραφίζει. Πέθανε τρία χρόνια αργότερα, το 1926, σε ηλικία 86 ετών στο Ζιβερνύ, ως πλούσιος και αναγνωρισμένος ζωγράφος.
Το 1879 πέθανε η σύζυγός του, αφήνοντάς του δυo παιδιά. Τον Απρίλιο του 1883 μετακόμισε στο Ζιβερνύ (Giverny), ένα χωριό στον ποταμό Επτ, μόλις 65 χλμ μακριά από τη πρωτεύουσα. Εκεί έζησε με την Αλίς Οσεντέ, ερωμένη του από πολλά χρόνια πριν, με την οποία παντρεύτηκαν το 1891. Στις δεκαετίες του 1880 και του 1890, ο Μονέ ξεκίνησε να ζωγραφίζει σειρές πινάκων, όλοι βασισμένοι σε ένα κοινό θέμα, το οποίο όμως απέδιδε κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο ή με διαφορετική τεχνοτροπία. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι πίνακες του, που απεικονίζουν τον προσωπικό του κήπο, στην οικία του στο Ζιβερνύ. Το διάστημα 1883-1908, ταξίδεψε στη Μεσόγειο, γεγονός που τον ενέπνευσε για την δημιουργία μιας σειράς τοπίων.
Το 1908 άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα με την όρασή του, αναπτύσσοντας καταρράκτη στα μάτια του. Τελικά υποβλήθηκε επιτυχώς σε δύο χειρουργικές επεμβάσεις το 1923, γεγονός που του επέτρεψε να συνεχίσει να ζωγραφίζει. Πέθανε τρία χρόνια αργότερα, το 1926, σε ηλικία 86 ετών στο Ζιβερνύ, ως πλούσιος και αναγνωρισμένος ζωγράφος.
Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011
ΝΕΚΡΑ ΨΑΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΥΛΙΑ... ΣΗΜΑΔΙΑ " ΑΠΟΚΆΛΥΨΗΣ";;;;;;;
Φαινόμενα που θυμίζουν "Αποκάλυψη" κάνουν τους καταστροφολόγους σε όλο τον κόσμο να μιλούν για επιβεβαίωση της πρόβλεψης για το τέλος του κόσμου το 2012. Οι μυστηριώδεις μαζικοί θάνατοι ζώων και πουλιών απ’ άκρη σ' άκρη του πλανήτη, που έχουν αρχίσει να παίρνουν διαστάσεις επιδημίας, προκαλούν ανατριχίλα.
Μετά τις δεκάδες καλιακούδες που έπεσαν νεκρές από τον ουρανό του Αρκανσας, άλλα πενήντα έως εκατό ίδια πουλιά βρέθηκαν νεκρά μέσα σε μια νύχτα σε δρόμο της πόλης Φαλκόπινγκ της Σουηδίας.
Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, συγκεκριμένα στις βραζιλιάνικες ακτές κοντά στην Παραναγκουά, περίπου εκατό τόνοι σαρδέλες και γατόψαρα έχουν ξεβραστεί στη στεριά, ενώ καθημερινά γίνονται αναφορές για εκατοντάδες νεκρά ψάρια στη Νέα Ζηλανδία.
Εξάλλου, σχεδόν δύο εκατομμύρια ψάρια βρέθηκαν νεκρά στον Κόλπο Τσίζαμπικ του Μέριλαντ, στις ΗΠΑ και μερικές χιλιάδες στον ποταμό του Αρκανσας.
Την ίδια στιγμή οι παραλίες του Κεντ στη Βρετανία γέμισαν με 40.000 όστρακα νεκρών καβουριών, ο θάνατος των οποίων εκτιμάται ότι οφείλεται σε υποθερμία.
Οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν σπάνια αλλά όχι ανεξήγητα τα συγκεκριμένα περιστατικά τονίζοντας ότι σίγουρα δεν παραπέμπουν σε σκηνές Αποκάλυψης.
«Η επιστήμη παλεύει να δώσει εξηγήσεις. Είναι παραδείγματα των εκπλήξεων που μπορεί να φέρει η φύση» δήλωσε ο εκπρόσωπος του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών Νικ Νάταλ.
Οι ειδικοί σε όλο τον κόσμο πραγματοποιούν εξετάσεις στα νεκρά ζώα, ώστε να αποφανθούν με σιγουριά για τα αίτια των μαζικών θανάτων τους, ωστόσο τα αποτελέσματα αναμένεται να βγουν σε μερικές εβδομάδες.
Μέχρι τότε οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν κατακλύσει το Διαδίκτυο, με επικρατέστερες την επιβεβαίωση του ημερολογίου των Μάγια για το τέλος του κόσμου, τα μυστικά πειράματα που πραγματοποιούν κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο και φυσικά τον Αρμαγεδδώνα.
RADIO ROUMELI NEWS: ΚΡΑΓΙΟΝ...ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΟΜΟΡΦΙΑ...
RADIO ROUMELI NEWS: ΚΡΑΓΙΟΝ...ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΟΜΟΡΦΙΑ...: "Ο μόλυβδος είναι μία χημική ουσία, η οποία προκαλεί καρκίνο. Πρόσφατα μία μάρκα κραγιόν μείωσε τις τιμές της από $67 σε $9.9 !!!!.. Περιείχ..."
Πουρνάρι Δομοκού: Το γάλα του γαϊδουριού
Πουρνάρι Δομοκού: Το γάλα του γαϊδουριού: "ΠΗΓΗ Στην Ελλάδα, τα συναντάς κυρίως στα μαγευτικά σοκάκια της Σαντορίνης και της Ύδρας να κουβαλούν τουρίστες. Ίσως είναι ένα από τα λίγα..."
Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011
RADIO ROUMELI NEWS: Δίδυμο «Ήλιο» μπορεί να αποκτήσει η Γη
RADIO ROUMELI NEWS: Δίδυμο «Ήλιο» μπορεί να αποκτήσει η Γη: "Η Γη μπορεί να αποκτήσει και δεύτερο Ήλιο, έστω και αν αυτό κρατήσει μόνο για λίγες εβδομάδες."
Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ...........
Βίος
Γεννήθηκε την 29 Αυγούστου 1931 και πέθανε την 14 Σεπτεμβρίου 2001. Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης καριέρας του, τραγούδησε δημιουργίες μεγάλων συνθετών (Άκης Πάνου, Απόστολος Καλδάρας, Μανώλης Χιώτης, Μίκης Θεοδωράκης, Θοδωρής Δερβενιώτης, Χρήστος Λεοντής, Τάκης Σούκας, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Μπάμπης Μπακάλης, Χρήστος Νικολόπουλος, Γιώργος Μητσάκης, Βασίλης Τσιτσάνης, Σταύρος Ξαρχάκος, Μάνος Λοΐζος, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Ζαμπέτας κα) και στιχουργών (Κώστας Βίρβος, Ευτυχία Παπαγιανωπούλου, Τάσος Λειβαδίτης, Δημήτρης Χριστοδούλου, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Πυθαγόρας κα).
Ο πατέρας του Χαράλαμπος, χτίστης στο επάγγελμα και μέλος της Εθνικής Τροφοδότησης Ανταρτών (ΕΤΑ), δολοφονείται το 1945 από τους δεξιούς του Κράτους. Ο Καζαντζίδης αναγκάζεται να κάνει πολλές δουλειές για να βγάλει το μεροκάματο. Δουλεύει σε εργοστάσια, υφαντουργεία, πουλάει τσιγάρα και κρύο νερό σε κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας. Άσχημη εμπειρία για τον Καζαντζίδη η στρατιωτική του θητεία στη Μακρόνησο όπου στάλθηκε για τα κομμουνιστικά του φρονήματα. Ορίστηκε υπεύθυνος σε τάγμα μουλαράδων και εκεί μια κλωτσιά στα γεννητικά του όργανα, από ένα μουλάρι, τον άφησε στείρο.
Ο πρώτος άνθρωπος που εκτίμησε την φωνή του ήταν κάποιο αφεντικό του, που καθώς τον άκουσε την ώρα της δουλειάς του χάρισε μια κιθάρα. Δάσκαλος του Καζαντζίδη υπήρξε ο Στέλιος Χρυσίνης, ένας τυφλός συνθέτης.
Στα 1952, ο Καζαντζίδης κάνει το δισκογραφικό ντεμπούτο του με ένα τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα. Το τραγούδι αυτό έφερε τον τίτλο "Για μπάνιο πάω". Ήταν ένα τραγούδι γραμμένο για τον καύσωνα που επικρατούσε εκείνο το καλοκαίρι στην πρωτεύουσα. Ο δίσκος δεν πούλησε και η καριέρα του Στέλιου Καζαντζίδη θα έσβηνε πριν καλά καλά αρχίσει. Αυτός που αντιλήφθηκε τις δυνατότητες της φωνής του Καζαντζίδη ήταν ο συνθέτης Γιάννης Παπαϊωάννου. Το τραγούδι του Οι βαλίτσες γίνεται μεγάλη επιτυχία και το φαινόμενο Καζαντζίδης αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά.
Τον Οκτώβρη του 1965, Καζαντζίδης, Μαρινέλλα και ο Μανώλης Αγγελόπουλος προετοιμάζουν συναυλίες, που τελικά δε θα πραγματοποιηθούν, αφού λίγους μήνες αργότερα ο Καζαντζίδης πήρε τη μεγάλη απόφαση να σταματήσει τις ζωντανές εμφανίσεις σε κέντρα. Αιτία είναι η αποστροφή του για την κατάσταση που επικρατούσε στα νυχτερινά κέντρα. Χαρακτηριστικά η Μαρινέλλα αναφέρει πως μόνον στο μαγαζί που ο Καζαντζίδης δούλευε απαγορευόταν (από τον ίδιο φυσικά) οι τραγουδίστριες να κάθονται στα τραπέζια των εύρωστων οικονομικά πελατών.
Ο Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα και τον ποδοσφαιριστή Μίμη Παπαϊωάννου φτάνουν στη Γερμανία για συναυλίες. Η υποδοχή που τους επιφυλάσσουν οι ομογενείς είναι συγκινητική. Μαζί τους ο νεαρός -τότε- δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Χρήστος Νικολόπουλος. Την ίδια εποχή ο Καζαντζίδης και ο Χρήστος Κολοκοτρώνης (μουσική και στίχους αντίστοιχα) δημιούργησαν τον ύμνο της ΑΕΚ που ερμήνευσε ο Παπαϊωάννου: "Νικήστε, νικήστε".
Είχε προηγηθεί στα 1959 δικαστική διαμάχη του Καζαντζίδη με την δισκογραφική εταιρεία COLUMBIA, με αφορμή τις, μεγάλου μεγέθους, πωλήσεις του τραγουδιού "Μαντουμπάλα" πωλήσεις ρεκόρ, που την εποχή εκείνη αγγίξανε τις 100.000. Στην άλλη όψη του ίδιου δίσκου, περιλαμβάνεται το "Δυο πόρτες έχει η ζωή", σε μουσική του ίδιου του Καζαντζίδη. Παρά τις χωρίς προηγούμενο πωλήσεις και τη στιγμή που η εταιρεία έβγαζε εκατομμύρια από το συγκεκριμένο δισκάκι, ο ίδιος ο τραγουδιστής πήρε λιγότερες από 1000 δραχμές. Αυτό συνέβη καθώς οι τραγουδιστές τότε πληρώνονταν ένα εφάπαξ ποσό για τον κάθε δίσκο και δεν λάμβαναν ποσοστά από τις πωλήσεις. Στον Καζαντζίδη χρωστάνε πολλά οι σύγχρονοι τραγουδιστές αφού πρώτος αυτός διεκδίκησε για τον κλάδο του ποσοστά και η προσπάθεια του είχε θετικό αποτέλεσμα.
Στα 1969 αποφασίζει να αποσυρθεί για περίπου 2 χρόνια από την δισκογραφία. Τότε είναι που κάνει και την προσπάθεια να δημιουργήσει τη δική του εταιρεία, την "STANDAR" αλλά τα κατεστημένα συμφέροντα και η λογοκρισία στα χρόνια της Χούντας των Συνταγματαρχών δεν τον αφήνουν. Την ίδια μοίρα είχαν και οι όποιες άλλες επιχειρηματικές κινήσεις, όπως η εκτροφή βατράχων, το ούζο "Υπάρχω" που κυκλοφόρησε αργότερα κτλ.
Στα τέλη του 1975 έρχεται ο δίσκος "Υπάρχω". Χρήστος Νικολόπουλος και Πυθαγόρας υπογράφουν την αποχώρηση του Στέλιου από τη δισκογραφία για δώδεκα χρόνια. Επιστρέφει το 1987 με το δίσκο (τον τελευταίο στη MINOS) "Ο δρόμος της επιστροφής". Ακολουθεί ο δίσκος "Ελεύθερος" στην Polygram. Οι δίσκοι του γίνονται χρυσοί και πλατινένιοι κάνοντας ρεκόρ πωλήσεων. Τελευταίο τραγούδι που ερμηνεύει λίγους μήνες πριν εισαχθεί στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών (με καρκινώματα στον εγκέφαλο) είναι το "Έρχονται χρόνια δύσκολα" και το δίσκο αυτό, που ήταν και το κύκνειο άσμα του καλλιτέχνη, τον προλογίζει απευθύνοντας χαιρετισμό στους θαυμαστές του.
Χώρα
RADIO ROUMELI NEWS: ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΞΑΝΑ ΤΑ SS "ΕΛΛΗΝΕΣ ...ΒΑΛΤΕ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΣΤ...
RADIO ROUMELI NEWS: ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΞΑΝΑ ΤΑ SS "ΕΛΛΗΝΕΣ ...ΒΑΛΤΕ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΣΤ...: "Την απίστευτη πρόταση κάνει ο ο επικεφαλής του γερμανικού Ινστιτούτου IWH, Ulrich Blum στο Reuters. Η Ελλάδα θα πρέπει να ασφαλίσει το χρέο..."
RADIO ROUMELI NEWS: ΟΧΙ στην κατάργηση της Ιστορίας και συνεπώς της εθ...
RADIO ROUMELI NEWS: ΟΧΙ στην κατάργηση της Ιστορίας και συνεπώς της εθ...: "Επιφανείς Ιστορικοί και Πανεπιστημιακοί, μέλη της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρείας, εξέφρασαν ανοιχτά την αντίθεσή τους προς την πρόταση να “..."
O ΠΡΩΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΤΗΚΕ!!!
Στη φυλακή βρίσκεται από το Σάββατο ο πρώην βουλευτής του Εργατικού Κόμματος Ντέιβιντ Τσέιτορ, ο πρώτος πολιτικός που καταδικάστηκε για το σκάνδαλο της κατάχρησης των βουλευτικών αποζημιώσεων.
Παράλληλα, θα υποχρεωθεί να πληρώσει τα έξοδα της δίκης του, περίπου 54.000 λίρες. Ο δικαστής τού επέβαλε αυστηρή και παραδειγματική ποινή, φυλάκιση 18 μήνες χωρίς αναστολή, τονίζοντας στο σκεπτικό του ότι οι πράξεις του προκάλεσαν μεγάλη κρίση αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα.
Το βασικό αδίκημα του πρώην Εργατικού βουλευτή ήταν ότι για δύο χρόνια δικαιολογούσε στη βουλευτική του αποζημίωση το ενοίκιο που πλήρωνε σε σπίτι, το οποίο όμως, όπως αποκάλυψε η εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ», ανήκει στη μητέρα του, ενώ οι κανονισμοί της Βουλής απαγορεύουν στους βουλευτές να αποζημιώνονται για την καταβολή ενοικίου εάν το σπίτι είναι ιδιοκτησίας συγγενικού τους προσώπου.
Απάτη
Ο Ντέιβιντ Τσέιτορ κατέθετε στα δικαιολογητικά του έγγραφα που έκρυβαν την ιδιοκτησία της μητέρας του. Ο δικηγόρος του πρώην βουλευτή ζήτησε επιείκεια για τον πελάτη του, να μην του επιβληθεί ποινή φυλάκισης, γιατί, όπως είπε, «είναι ήδη ένας κατεστραμμένος άνθρωπος από τη δημόσια ταπείνωση την οποία έχει υποστεί».
Ο δικαστής, όμως, ήταν καταπέλτης, τονίζοντας στο σκεπτικό του ότι ο πρώην βουλευτής με τις πράξεις του προκάλεσε μεγάλη κρίση εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας στο πολιτικό σύστημα. «Το σκάνδαλο των βουλευτικών εξόδων έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη του κοινού στη νομοθετική εξουσία. Οταν αποκαλύπτονται ανέντιμοι δημόσιοι λειτουργοί, πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά, για να αντιλαμβάνονται όλοι και ο κόσμος ότι είναι πολύ σημαντικό αυτοί που διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα να δείχνουν απόλυτη εντιμότητα.
Λ. ΤΣΙΡΙΓΩΤΑΚΗΣ
Οι Ισλανδοί δεν αρκέστηκαν στα δάκρυα και την οργή. Απαίτησαν και πήραν απαντήσεις. Για το τι έφταιξε, ποιοι ευθύνονται και τι πρέπει να γίνει για να μην ξανασυμβεί παρόμοια κρίση.
Μόλις 15 μήνες μετά το ξέσπασμα της κρίσης, η εξεταστική επιτροπή που συνέστησε το Κοινοβούλιο από ανεξάρτητους ειδικούς έβγαλε πόρισμα 2.400 σελίδων, με το οποίο όχι μόνο καταλόγισε ευθύνες, αλλά και τις προσωποποίησε.
Κατονομάζονται ο πρώην πρωθυπουργός Γκέιρ Χάαρντε, τρεις πρώην διοικητές της κεντρικής τράπεζας, υπουργοί, ενώ ποινικές ευθύνες καταλογίζονται σε στελέχη των τριών ιδιωτικών τραπεζών.
Ήδη ο εισαγγελέας έβγαλε διεθνή εντάλματα σύλληψης, καθώς πολλά Golden boys διέφυγαν στο εξωτερικό, κάνοντας μία μέρα πριν από την εκδήλωση της κρίσης τεράστιες αναλήψεις από τους λογαριασμούς τους. Τρεις συνελήφθησαν και κρατούνται.
Η σημερινή κυβέρνηση της Ισλανδίας έκανε μηνύσεις και ζητάει πίσω τα κλεμμένα.
Η εξεταστική επιτροπή είχε στη διάθεσή της 80 υπαλλήλους, δικό της προϋπολογισμό και δικαίωμα να ζητήσει -ακόμη και να κατασχέσει- στοιχεία από κρατικές υπηρεσίες και ιδιώτες.
Επίσης, ανεξάρτητη επιτροπή ετοιμάζει συστάσεις για να γίνουν μεταρρυθμίσεις ώστε να αποφευχθεί παρόμοια κρίση στο μέλλον.
Στο πλαίσιο της διαφάνειας, αναρτήθηκε τον Απρίλιο στον ιστότοπο της Βουλής το πλήρες κείμενο που η κυβέρνηση ονομάζει «Έκθεση της αλήθειας» και οι Ισλανδοί αποκαλούν «Μαύρο πόρισμα» καθώς και εκτεταμένη περίληψη στα αγγλικά. Κανείς, ούτε καν οι κατηγορούμενοι, δεν αμφισβήτησαν την αμεροληψία των συντακτών του πορίσματος.
Το βράδυ της ανακοίνωσης 45 ηθοποιοί συγκεντρώθηκαν στο Δημοτικό Θέατρο του Ρέικιαβικ και διάβασαν επί πέντε συνεχόμενα 24ωρα, σε μια κατάμεστη αίθουσα, ολόκληρη την έκθεση.
Για τους περήφανους, πλην εξαπατημένους απογόνους των Βίκινγκς, ήταν μια ομαδική ψυχανάλυση, μια διαδικασία κάθαρσης.
Για την τροϊκανή Ελλάδα, είναι άγνωστο το τι θα συμβεί, αφού η σιωπηλή οργή των πολιτών μάλλον δεν θα εκφραστεί πολιτισμένα. Αυτό μάλλον πρέπει να απασχολήσει κάποιους στην κυβέρνηση, οι οποίοι ίσως θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται πως θα είναι καλύτερα μέσα σε κελί, παρά αλλού...
Παράλληλα, θα υποχρεωθεί να πληρώσει τα έξοδα της δίκης του, περίπου 54.000 λίρες. Ο δικαστής τού επέβαλε αυστηρή και παραδειγματική ποινή, φυλάκιση 18 μήνες χωρίς αναστολή, τονίζοντας στο σκεπτικό του ότι οι πράξεις του προκάλεσαν μεγάλη κρίση αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα.
Το βασικό αδίκημα του πρώην Εργατικού βουλευτή ήταν ότι για δύο χρόνια δικαιολογούσε στη βουλευτική του αποζημίωση το ενοίκιο που πλήρωνε σε σπίτι, το οποίο όμως, όπως αποκάλυψε η εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ», ανήκει στη μητέρα του, ενώ οι κανονισμοί της Βουλής απαγορεύουν στους βουλευτές να αποζημιώνονται για την καταβολή ενοικίου εάν το σπίτι είναι ιδιοκτησίας συγγενικού τους προσώπου.
Απάτη
Ο Ντέιβιντ Τσέιτορ κατέθετε στα δικαιολογητικά του έγγραφα που έκρυβαν την ιδιοκτησία της μητέρας του. Ο δικηγόρος του πρώην βουλευτή ζήτησε επιείκεια για τον πελάτη του, να μην του επιβληθεί ποινή φυλάκισης, γιατί, όπως είπε, «είναι ήδη ένας κατεστραμμένος άνθρωπος από τη δημόσια ταπείνωση την οποία έχει υποστεί».
Ο δικαστής, όμως, ήταν καταπέλτης, τονίζοντας στο σκεπτικό του ότι ο πρώην βουλευτής με τις πράξεις του προκάλεσε μεγάλη κρίση εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας στο πολιτικό σύστημα. «Το σκάνδαλο των βουλευτικών εξόδων έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη του κοινού στη νομοθετική εξουσία. Οταν αποκαλύπτονται ανέντιμοι δημόσιοι λειτουργοί, πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά, για να αντιλαμβάνονται όλοι και ο κόσμος ότι είναι πολύ σημαντικό αυτοί που διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα να δείχνουν απόλυτη εντιμότητα.
Λ. ΤΣΙΡΙΓΩΤΑΚΗΣ
Εντάλματα σύλληψης για πολιτικούς και στην Ισλανδία
Οι Ισλανδοί δεν αρκέστηκαν στα δάκρυα και την οργή. Απαίτησαν και πήραν απαντήσεις. Για το τι έφταιξε, ποιοι ευθύνονται και τι πρέπει να γίνει για να μην ξανασυμβεί παρόμοια κρίση.
Μόλις 15 μήνες μετά το ξέσπασμα της κρίσης, η εξεταστική επιτροπή που συνέστησε το Κοινοβούλιο από ανεξάρτητους ειδικούς έβγαλε πόρισμα 2.400 σελίδων, με το οποίο όχι μόνο καταλόγισε ευθύνες, αλλά και τις προσωποποίησε.
Κατονομάζονται ο πρώην πρωθυπουργός Γκέιρ Χάαρντε, τρεις πρώην διοικητές της κεντρικής τράπεζας, υπουργοί, ενώ ποινικές ευθύνες καταλογίζονται σε στελέχη των τριών ιδιωτικών τραπεζών.
Ήδη ο εισαγγελέας έβγαλε διεθνή εντάλματα σύλληψης, καθώς πολλά Golden boys διέφυγαν στο εξωτερικό, κάνοντας μία μέρα πριν από την εκδήλωση της κρίσης τεράστιες αναλήψεις από τους λογαριασμούς τους. Τρεις συνελήφθησαν και κρατούνται.
Η σημερινή κυβέρνηση της Ισλανδίας έκανε μηνύσεις και ζητάει πίσω τα κλεμμένα.
Η εξεταστική επιτροπή είχε στη διάθεσή της 80 υπαλλήλους, δικό της προϋπολογισμό και δικαίωμα να ζητήσει -ακόμη και να κατασχέσει- στοιχεία από κρατικές υπηρεσίες και ιδιώτες.
Επίσης, ανεξάρτητη επιτροπή ετοιμάζει συστάσεις για να γίνουν μεταρρυθμίσεις ώστε να αποφευχθεί παρόμοια κρίση στο μέλλον.
Στο πλαίσιο της διαφάνειας, αναρτήθηκε τον Απρίλιο στον ιστότοπο της Βουλής το πλήρες κείμενο που η κυβέρνηση ονομάζει «Έκθεση της αλήθειας» και οι Ισλανδοί αποκαλούν «Μαύρο πόρισμα» καθώς και εκτεταμένη περίληψη στα αγγλικά. Κανείς, ούτε καν οι κατηγορούμενοι, δεν αμφισβήτησαν την αμεροληψία των συντακτών του πορίσματος.
Το βράδυ της ανακοίνωσης 45 ηθοποιοί συγκεντρώθηκαν στο Δημοτικό Θέατρο του Ρέικιαβικ και διάβασαν επί πέντε συνεχόμενα 24ωρα, σε μια κατάμεστη αίθουσα, ολόκληρη την έκθεση.
Για τους περήφανους, πλην εξαπατημένους απογόνους των Βίκινγκς, ήταν μια ομαδική ψυχανάλυση, μια διαδικασία κάθαρσης.
Για την τροϊκανή Ελλάδα, είναι άγνωστο το τι θα συμβεί, αφού η σιωπηλή οργή των πολιτών μάλλον δεν θα εκφραστεί πολιτισμένα. Αυτό μάλλον πρέπει να απασχολήσει κάποιους στην κυβέρνηση, οι οποίοι ίσως θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται πως θα είναι καλύτερα μέσα σε κελί, παρά αλλού...
Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011
ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
http://korinthiakosorizontas.blogspot.com/2011/01/blog-post_07.html?spref=bl: "Ξυλόκαστρο(Οικισμοί: Μερτικαίικα, Ξυλόκαστρο) Πόλη που βρίσκεται 42 χλμ. βορειοδυτικά της Κορίνθου, πάνω στην παλαιά εθνική οδό και τ..."
RADIO ROUMELI NEWS: Μέρες του 1997 ζει η Αλβανία - Τρεις νεκροί από επ...
RADIO ROUMELI NEWS: Μέρες του 1997 ζει η Αλβανία - Τρεις νεκροί από επ...: "- Από τις 3 το μεσημέρι της Παρασκευής πάνω από 20.000 κόσμος διαδήλωσε κατά του Σαλί Μπερίσα - 60 τραυματίες μεταξύ των διαδηλωτών - Ζητούν..."
Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011
ΝΕΟΛΑΙΑ ΛΑ.Ο.Σ: Αριστοτέλης: Ο μεγαλύτερος της επιστήμης
ΝΕΟΛΑΙΑ ΛΑ.Ο.Σ: Αριστοτέλης: Ο μεγαλύτερος της επιστήμης: "Ένας Βρετανός παραγωγός ντοκιμαντέρ που θεωρούσε τον Αριστοτέλη μεγάλο φιλόσοφο, ανακάλυψε ότι ήταν και ο ιδρυτής της επιστήμης της βιολογί..."
RADIO ROUMELI NEWS: Η αύξηση της θερμοκρασίας θα πλήξει τη γεωργική πα...
RADIO ROUMELI NEWS: Η αύξηση της θερμοκρασίας θα πλήξει τη γεωργική πα...: "Η θερμοκρασία του πλανήτη μπορεί να ανεβεί κατά τουλάχιστον 2,4 βαθμούς μέχρι το 2020... εάν δεν γίνει τίποτα για να μειωθούν οι εκπομπές κα..."
RADIO ROUMELI NEWS: Τι συμβαίνει στον ‘Εβρο και ανεβάζουν στρατό;
RADIO ROUMELI NEWS: Τι συμβαίνει στον ‘Εβρο και ανεβάζουν στρατό;: " Προβοκάτσια από το τουρκικό στρατιωτικό παρακράτος (παραφυάδες του σχεδίου «Βαριοπούλα») φοβούνται στο ΓΕΕΘΑ, όσο πλησιάζουμε προς τ..."
Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011
! act-Bloggers !: ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΥΚΛΩΜΑ
! act-Bloggers !: ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΥΚΛΩΜΑ: "Αγαπητοι μου φιλοι,Θελω να σας ενημερωσω για κατι που μου συνεβη σημερα στη 1.00 το πρωι μετα τα μεσανυχτα.Ισως ετσι βρεθειτε προετοιμασμενο..."
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Στο ισόγειο του μουσείου υπάρχουν 13 αίθουσες ανοικτές στο κοινό, ενώ στον πρώτο όροφο υπάρχουν τα κομμάτια από τις αυθεντικές τοιχογραφίες από το Ανάκτορο της Κνωσού. Ολα τα εκθέματα του Μουσείου Ηρακλείου προέρχονται αποκλειστικά από αρχαιολογικούς χώρους της Κρήτης κι η έκθεση τους έχει γίνει κατά χρονολογικές περιόδους.
Μόλις ο επισκέπτης αρχίσει την περιήγηση του στο μουσείο θα μπορέσει να δει την εξέλιξη της αγγειοπλαστικής από την Νεολιθική Εποχή (5000- 2500 π.Χ.) μέχρι την Μετανακτορική Εποχή (2000- 1700 π.Χ.). Δεν μπορεί παρά να θαυμάσει τα περίφημα καμαραϊκά αγγεία (2000- 1700 π.Χ.) με τα υπέροχα χρώματα και θέματα, παρμένα από τον φυσικό κόσμο. Κάποια απ' αυτά τα αγγεία ονομάστηκαν "ωοκέλυφα" λόγω της λεπτότητας των τοιχωμάτων τους και συγκρίνονται άφοβα με α σύγχρονα πορσελάνινα σερβίτσια.
Μοναδικός στο είδος του είναι ο περίφημος δίσκος της Φαιστού με σημεία ιερογλυφικής γραφής και ιδεογραμμάτων.
Επιβλητικές στέκονται οι θεές των Μινωιτών, οι περίφημες "θεές των όφεων" καθώς κρατούν φίδια στα χέρια τους κι είναι ντυμένες με την παραδοσιακή μινωική ενδυμασία.
Αξιοθαύμαστα είναι τα χρυσά κοσμήματα που βρέθηκαν σε μινωικές νεκροπόλεις, οι καθρέπτες με τις ελεφάντινες λαβές, τα τσιμπιδάκια για τα φρύδια, οι ελεφάντινες κτένες καθώς και τα ξίφη με τις χρυσές λαβές.
Οι περίφημες "μέλισσες" που βρέθηκαν στα Μάλια κοσμούν μια από τις προθήκες του Μουσείου. Πρόκειται για ένα θαυμάσιο κόσμημα που παριστάνει δύο μέλισσες που κουβαλούν μια σταγόνα μέλι στην κηρήθρα.
Παντού βλέπει κανείς διπλούς πέλεκεις, ιερότατο σύμβολο των μινωικών χρόνων. Οι σαρκοφάγοι, φτιαγμένοι ως επί το πλείστον από πηλό, εντυπωσιάζουν με το μέγεθος και την απλότητα τους.
Τέλος, αντικρίζοντας κάποιος τα αυθεντικά κομμάτια των τοιχογραφιών από το Ανάκτορο της Κνωσού δεν μπορεί να μη διακρίνει την έντονη διάθεση για ζωή και τη λατρεία των Μινωιτών για τη φύση. Τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν παρμένα από τη φύση και διατηρήθηκαν ανεξίτηλα μέχρι σήμερα.
Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011
ΚΡΗΤΗ - CRETE
Η Ιστορία της Κρήτης
Κρητική Αρχιτεκτονική
Η παράδοση της Κρήτης
Κρητική μουσική παράδοση
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ Η Κρήτη στην Αρχαιότητα Μυθολογία Είναι γνωστή η σχέση της Ελλάδας με την μυθολογία. Έτσι και η Κρήτη έχει μια ιδιαίτερη σχέση αφού σύμφωνα με τον μύθο είναι ο τόπος που γεννήθηκε ο Δίας. Ο βασιλιάς ουρανού και γης Κρόνος φοβούμενος ότι θα χάσει τον θρόνο, κατάπινε τα παιδιά του. Γι'αυτό τον λόγο η γυναίκα του Ρέα κατέφυγε στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο Δικταίο Άνδρο για να γεννήσει το παιδί της κρυφά και στην συνέχεια έκρυψε το παιδί στο Ιδαίο Άνδρο. Έτσι γεννήθηκε και ανατράφηκε ο Δίας που ονομάστηκε Κρηταγενής Δίας, όπου στην συνέχεια πήρε τον θρόνο από τον πατέρα του και έγινε ο βασιλιάς των θεών. Κάποια από τα ονόματα της Κρήτης κατά την μυθολογία είναι : Αερία, για το εύκρατο κλίμα της. Δολιχή, από το στενόμακρο σχήμα της. Ιδαίο, από το όνομα της νύμφης Ιδαίας ή από το όνομα του Ψηλορείτη Ίδη. Κουρήτης, ως χώρα των Κουρητών. Μακαρόνησος, ως χώρα ευτυχισμένων ανθρώπων. Τελχινία, από τους δαίμονες της μεταλλουργίας Τελχίνες αφού οι κάτοικοι ήταν άριστοι στην τέχνη του μετάλλου. Το όνομα Κρήτη οφείλεται στην νύμφη Κρήτη ή στον γιο του Δία και πανάρχαιο βασιλιά του νησιού Κρήτα, από τον Όμηρο. Ένα άλλο στοιχείο της μυθολογίας που μπλέκεται με την πραγματικότητα είναι ο Μίνωας, όπου σύμφωνα με την μυθολογία είναι γιος του Δία.Ο Δίας ερωτεύθηκε την κόρη του βασιλιά Φοινίκης Αγήνορα, Ευρώπη. Για να την πλησιάσει μεταμορφώθηκε σε λευκό ταύρο και με την γοητεία του σαγήνεψε την Ευρώπη που έκατσε πάνω του. Τότε ο Δίας την απήγαγε και την πήγε στην Κρήτη όπου έκανε τον γάμο κάτω από ένα πλάτανο στην Γόρτυνα. Από τον γάμο αυτό γεννήθηκαν οι Μίνωας, Ραδάμανθυς και Σαρπηδόνας. Ο Μίνωας έγινε βασιλιάς την Κνωσού όπου κάθε εννιά χρόνια μιλούσε με τον πατέρα του Δία για νέους νόμους. Από αυτό το σημείο και έπειτα ο μύθος μπλέκεται με τα ιστορικά στοιχεία. Ο βασιλιάς Μίνωας ζούσε στο ανάκτορο της Κνωσού και ήταν άρχοντας όλης της Κρήτης. Ήταν ακόμα διοικητής, αρχηγός στρατού, δικαστής και αρχιερέας. Πολλοί βασιλιάδες του νησιού είχαν το όνομά του όπου σήμαινε τίτλο όπως οι Φαραώ στην Αίγυπτο. Ο γιος του Ανδρόγεως δολοφονήθηκε στην Αθήνα και έτσι ύστερα από πολιορκία ο Μίνωας επέβαλε στους Αθηναίους κεφαλικό φόρο. Έπρεπε δηλαδή η Αθήνα να στέλνει εφτά νέες και εφτά νέους για τον Μινώταυρο. Ο Μινώταυρος ήταν ένα τέρας που ήταν μισός άνθρωπος και μισός ταύρος, ενώ ζούσε μέσα σε έναν λαβύρινθο. Η πραγματικότητα είναι ότι πολλοί νέοι αθλητές σκοτώνονταν κατά την διάρκεια ενός αγωνίσματος με ταύρους που γινόταν στην Κνωσό. Ο λαβύρινθος ήταν το παλάτι της Κνωσού που η αναπτυγμένη αρχιτεκτονική το είχε κάνει τόσο πολύπλοκο που έμοιαζε με λαβύρινθο. Ο θάνατος του Μινώταυρου προήλθε από τον Θησέα, γιο του βασιλιά της Αθήνας Αιγέα. Η κόρη του Μίνωα Αριάδνη ερωτεύτηκε τον Θησέα και προμηθεύοντάς τον με ένα σπάγκο (μίτος της Αριάδνης) τον βοήθησε να θανατώσει τον Μινώταυρο και να μπορέσει να βγει από τον λαβύρινθο. Ο Δαίδαλος ήταν αυτός που κατασκεύασε τα ανάκτορα και ο Μίνωας τον φυλάκισε για να μην μπορεί να κατασκευάσει άλλο τέτοιο αριστούργημα. Ο πολυμήχανος και εφευρέτης Δαίδαλος κατασκεύασε από κερί φτερά και μαζί με τον γιο του Ίκαρο κατάφεραν να πετάξουν και να φύγουν από το νησί. Ο Ίκαρος όμως από την χαρά του που πέταγε πήγε πολύ ψηλά και κοντά στον ήλιο όπου η ζέστη έλιωσε τα φτερά του και έπεσε. Στην συνέχεια ο Δαίδαλος κατέφυγε στην Σικελία κοντά στον βασιλιά του Καμικίου Κώκαλο. Ο Μίνωας άρχισε να ψάχνει τον Δαίδαλο και όταν έφτασε στην Σικελία ζήτησε από τον βασιλιά Κώκαλο να του βρει έναν τεχνίτη που να μπορεί να περάσει μια κλωστή από ένα κοχύλι που κρατούσε. Ο βασιλιάς Κώκαλος έδωσε το κοχύλι στον Δαίδαλο όπου πέρασε την κλωστή. Ο Μίνωας κατάλαβε όμως ότι μόνο ο Δαίδαλος ήταν ικανός για κάτι τέτοιο και ζήτησε να του παραδοθεί αμέσως. Ο Κώκαλος υποσχέθηκε ότι θα του παραδώσει τον Δαίδαλο, όμως ο βασιλιάς δολοφόνησε τον Μίνωα προσφέροντάς του ένα μπάνιο όπου το νερό ήταν καυτό. Νεολιθική εποχή (6500 - 2800 π.Χ.) Πέρα από την μυθολογία οι ανασκαφές που έγιναν και γίνονται στο νησί είναι αυτές που μας πληροφορούν για την ιστορία στα αρχαία χρόνια. Τα παλαιότερα στοιχεία των πρώτων κατοίκων είναι της Κνωσού, όπου ο Άγγλος αρχαιολόγος Έβανς το 1900 ανακάλυψε ολόκληρο νεολιθικό συνοικισμό κάτω από τις αυλές του Μινωικού ανακτόρου. Από τον Έβανς βρέθηκε παλαιότατος προκεραμικός οικισμός που χρονολογείται στο τέλος της 7ης χιλιετίας. Τα ευρήματα γίνονται ολοένα και πιο εμφανή και έχουμε την Αρχαιότερη Νεολιθική της Κνωσού. Οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού πιστεύεται ότι προήλθαν από την ηπειρωτική Ελλάδα. Ο άνθρωπος εκείνης της εποχής ζούσε σε πέτρινες καλύβες και η τροφή του προερχόταν από το κυνήγι, το ψάρεμα και κάποιου είδους γεωργία. Στη νεολιθική εποχή παρουσιάζεται και η πρώτη μορφή τέχνης όπου με τα κόκαλα από τα ζώα που έτρωγε ο άνθρωπος κατασκεύαζε εργαλεία και στολίδια. Ακόμη έχουμε την επεξεργασία του πυλού χωρίς όμως την χρησιμοποίηση του κεραμικού τροχού. Προ-ανακτορική εποχή - εποχή χαλκού (2800 - 1900 π.Χ.) Το 3000 π.Χ. έληξε ο νεολιθικός πολιτισμός και έρχεται η εποχή του χαλκού. Την εποχή αυτή υπάρχει εξέλιξη του πολιτισμού με δημιουργία πόλεων όχι μόνο στα παράλια αλλά και στα άγονα βουνά. Την εποχή αυτή αρχίζει η επεξεργασία των πολύτιμων λίθων και του ελεφαντόδοντου. Η Μινωική Κρήτη ήταν ισχυρή στο ναυτικό και συγχρόνως στο εμπόριο όπου είχε συναλλαγές με την Κύπρο, την Αίγυπτο και την Μέση Ανατολή. Αυτό αποδεικνύεται από τα ευρήματα της Ζάκρου που είναι Κυπριακά χάλκινα τάλαντα και Συριακά ελεφαντόδοντα. Παλαιο-ανακτορική εποχή (1900 - 1700 π.Χ.) Την εποχή αυτή έχουμε το κτίσιμο των Μινωικών παλατιών. Ο πολιτισμός την εποχή αυτή ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένος σε όλους τους τομείς, ενώ πρέπει να αναφερθεί η ισότητα της γυναίκας όπου συμμετείχε στα κοινά. Από τα ευρήματα της Κνωσού μπορούμε να δούμε την ανάπτυξη της ζωγραφικής, γλυπτικής, κεραμικής, μεταλλοτεχνία. Τα μινωικά κέντρα της Κρήτης ήταν τέσσερα : Η Κνωσός, η Φαιστός, τα Μάλλια και η Ζάκρος. Υπήρχαν όμως και πολλές άλλες πόλεις κυρίως στο κέντρο και στα ανατολικά του νησιού. Στην Κρήτη δεν παρουσιάζεται το φαινόμενο της υπόλοιπης Ελλάδας όπου κάθε πόλη ήταν ξεχωριστό κράτος, το νησί ήταν ενωμένο με βασιλιά τον Μίνωα. Νέο-ανακτορική εποχή (1700 - 1400 π.Χ.) Μετά από σεισμό το 1700 π.Χ. τα ανάκτορα ξαναχτίζονται ενώ παράλληλα χτίζονται και άλλα παλάτια όπως στις Αρχάνες, τα Χανιά και την Κυδωνία. Παράλληλα ο πολιτισμός ολοένα και αναπτύσσεται ενώ τα ευρήματα εκείνης της εποχής είναι πολλά και μπορούμε να γνωρίζουμε την ζωή εκείνη την εποχή. Απομεινάρια εκείνης της εποχής βλέπουμε σήμερα στους περισσότερους αρχαιολογικούς χώρους. Ιδιαίτερη ανάπτυξη είχε και η τέχνη όπως η μικροπλαστική, ζωγραφική, λιθοτεχνία, χρυσοχοΐα. Μετά-ανακτορική εποχή (1400 - 1100 π.Χ.) Όμως όλος αυτός ο λαμπρός πολιτισμός χάνεται ξαφνικά από αίτια που δεν γνωρίζουμε. Τρεις είναι οι κυριότερες εκδοχές : α) Ξένοι κατακτητές , β) Επανάσταση των Κρητών εναντίον των Αχαιών και η πιο πιθανή εξήγηση γ) Έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Ο Μινωικός πολιτισμός συνεχίζεται σαν τμήμα του Μυκηναϊκού πολιτισμού. Οι Αχαιοί εκμεταλλεύτηκαν την καταστροφή αυτή και ισχυροποίησαν την θέση τους στο νησί. Οι ανασκαφές μας δείχνουν την επιρροή των δύο πολιτισμών, ενώ το εμπόριο συνεχίζει να υπάρχει. Εποχή του σιδήρου - Δωριείς (1100 - 67 π.Χ.) Τον 10ο αιώνα π.Χ. το νησί αποικήθηκε από Δωριείς όπου μετέφεραν στην Κρήτη τον πολιτισμό τους. Οι κάτοικοι του νησιού κατέφυγαν στα βουνά και σε απόκρημνες περιοχές. Οι Δωριείς εγκαταστάθηκαν στις σημαντικότερες πόλεις όπως Κνωσό, Φαιστό, Γόρτυνα, Τύλισο, Χερσόνησο, Κυδωνία, Σητεία. Η τέχνη παίρνει νέα μορφή με την χρησιμοποίηση του σιδήρου. Ο πολιτισμός συνεχίζει την ανάπτυξή του με περισσότερο Δωρικές και ανατολικές επιρροές. Το νησί συνεχίζει να είναι εμπορικό κέντρο. Ρωμαϊκή περίοδος (67 π.Χ. - 330 μ.Χ.) Δεν γλίτωσε ούτε η Κρήτη από την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία όπου λόγω της γεωγραφικής της θέσης έγινε "πόθος" της Ρώμης από πολύ νωρίς. Πολλά οικοδομήματα, ωδεία, ναούς, στάδια, λουτρά χτίστηκαν σε πολλές πόλεις του νησιού με πρωτεύουσα την Γόρτυνα. Εκείνη την εποχή ήρθε και ο χριστιανισμός στην Κρήτη από εμπόρους που παραβρέθηκαν στα Ιεροσόλυμα την πεντηκοστή στο κήρυγμα του Πέτρου. Ο Απόστολος Παύλος ήταν αυτός που δίδαξε τον Χριστιανισμό στο νησί και ο μαθητής του Τίτος συνέχισε το έργο του. Η Κρήτη τον Μεσαίωνα Βυζαντινή περίοδος (330 - 1204 μ.Χ.) Η Κρήτη από τα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. έως τις αρχές του 13ου ήταν θέμα (επαρχία) της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Με την ένταξη της Κρήτης στο ανατολικό Βυζάντιο και μέχρι την κατάκτηση από τους Άραβες, δεν υπήρχαν σημαντικά γεγονότα, αν εξαιρέσουμε κάποιες επιδρομές που έγιναν. Την εποχή αυτή ο Χριστιανισμός μπήκε στη ζωή των κατοίκων του νησιού και τους στήριξε στους αγώνες που έγιναν στο μέλλον. Αραβοκρατία (824 - 961 μ.Χ.) Τον 9ο αιώνα περίπου οι Άραβες κατάκτησαν το νησί και το χρησιμοποιούσαν ως ορμητήριο για την πειρατεία που έκαναν στα νησιά του Αιγαίου. Οχύρωσαν την σημερινή πόλη του Ηρακλείου και έσκαψαν μια μεγάλη τάφρο, έτσι πήρε την ονομασία Χάνδακας. Παρ'όλη την δύναμη του κατακτητή ο Κρητικός λαόςδεν έχασε την παράδοση. Συμπεραίνουμε ότι ο πολιτισμός δεν επηρεάστηκε από τον Αραβικό κόσμο αφού ελάχιστες είναι οι Αραβικές λέξεις που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα. Από της ληστρικές επιδρομές οι Άραβες συγκέντρωσαν μεγάλο αριθμό αγαθών, και δούλων όπου στην πλατεία Ελ. Βενιζέλου υπήρχε διεθνές δουλεμπόριο. Πολλές ήταν οι προσπάθειες του Βυζαντίου για την απελευθέρωση της Κρήτης. Το 961 μ.Χ. ο Νικηφόρος Φωκάς ξεκίνησε με πολυάριθμα στρατεύματα για την απελευθέρωση του νησιού. Η πολιορκία κράτησε 9 μήνες και ήταν πολύ σκληρή, ώσπου οι Βυζαντινοί έσκαψαν τούνελ κάτω από τα τείχη και το ανατίναξαν. Το αποτέλεσμα ήταν να καταρρεύσουν δύο πύργοι και το μεσοπύργιό τους. Οι θησαυροί που υπήρχαν στάλθηκαν στο Βυζάντιο ενώ μερικοί υπάρχουν στο Α. Όρος. Ενετοκρατία (1204 - 1669 μ.Χ.) Από τον 10ο αιώνα άρχισε η παρακμή του Βυζαντίου και κορυφώθηκε τον 12ο αιώνα. Έτσι και η Κρήτη σαν επαρχία του Βυζαντίου "προσφέρθηκε" από τον Αλέξιο σαν δώρο στον Βονιφάτιο τον Μομφερρατικό. Η κατάκτησή της από τον Βονιφάτιο ήταν αδύνατη, έτσι ο Βονιφάτιος με σημαντικά ανταλλάγματα παραχώρησε την Κρήτη στη Δημοκρατία της Βενετίας. Από το 1212 έως το 1669 η Κρήτη υποδουλώθηκε στην Βενετία, εκτός από τα Σφακιά που δεν υποτάχθηκαν ολοκληρωτικά. Στο νησί έφθασαν Ενετοί ευγενείς όπου τους είχαν προσφερθεί κομμάτια γης. Το νησί διαιρέθηκε σε 6 τμήματα : Των Αγίων Αποστόλων , του Αγίου Μάρκου , του Σταυρού , του Καστέλου , του Αγίου Παύλου και του Dorsoduro. Επειδή ο Χάνδακας συνεχώς μεγάλωνε χτίστηκαν νέα τείχη και είναι αυτά που εμείς γνωρίζουμε. Τα τείχη αυτά ήταν τα καλύτερα της εποχής και άντεξαν 21 χρόνια πολιορκίας από τους Τούρκους. Παρ'όλο που η Κρήτη ήταν υποδουλωμένη, οι τέχνες και τα γράμματα δεν έπαψαν να ανθίζουν, μέχρι την κατάκτηση από τους Τούρκους τουλάχιστον. Οι Βυζαντινές και οι Ενετικές επιρροές ανέπτυξαν τις τέχνες και τα γράμματα. Πολλοί ήταν οι Βυζαντινοί λόγιοι που κατέφυγαν στην Κρήτη. Ακόμα οι κάτοικοι της Κρήτης είχαν την δυνατότητα να ταξιδέψουν στην Ιταλία όπου ευρύτερες σπουδές, που στη συνέχεια επέστρεφαν πίσω για να μεταφέρουν τα νέα επιστημονικά ρεύματα ή έμεναν στην δύση όπου διέπρεπαν. Πολλοί ήταν οι λογοτέχνες εκείνης της εποχής με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Βιτσέντζο Κορνάρο με το έργο "Ερωτόκριτος". Σημαντική άνθιση γνώρισε και η ζωγραφική με επιρροές από τους αγιογράφους του Βυζαντίου, ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος ή Ελ Γκρέκο γεννήθηκε και μαθήτευσε την εποχή αυτή. Ακόμα πολλά είναι τα κτίσματα που έχουν σωθεί μέχρι τις μέρες μας και είναι αριστουργήματα. Νεότεροι χρόνοι. Τουρκοκρατία Τον 17ο αιώνα η ιστορία της Κρήτης παίρνει την πιο δραματική της τροπή. Οι Τούρκοι είναι οι νέοι κατακτητές του νησιού. Δεν έχουν καμία σχέση με τους ως τώρα κατακτητές που πολλές φορές αφομοιώθηκαν από τον Κρητικό λαό (Ενετοί). Από το 1333 οι Τούρκοι προσπαθούσαν να καταλάβουν το νησί. Ωστόσο δεν μπόρεσαν να καταλάβουν το νησί εκτός από το Ρέθυμνο και κάποια χωριά που λεηλάτησαν το 1538. Η γεωγραφική θέση και τα άφθονα προϊόντα που παράγει η Κρήτη έκαναν τους Τούρκους να την θέλουν όλο και περισσότερο, έτσι το 1645 αποφασίστηκε η κατάληψή της. Στις 23 Ιουνίου 1645 έφθαναν στην Κρήτη 100 πολεμικά πλοία, 350 μεταγωγικά, 50.000 στρατιώτες με αρχηγό τον Γιουσούφ πασά και τον Μουράτ αγά. Αποβιβάστηκαν χωρίς ουσιαστική αντίσταση στα Χανιά, εκεί που σήμερα βρίσκεται η Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης, όπου έκαψαν και λεηλάτησαν την μονή. Στην συνέχεια συγκρούστηκαν με τους Ενετούς στο νησάκι Θοδωρού όπου μετά από 4 ώρες σκληρής μάχης οι Ενετοί ανατινάχτηκαν παίρνοντας μαζί τους πολλούς Τούρκους όπως στην μονή Αρκαδίου μετέπειτα. Οι Τούρκοι προχώρησαν και πολιόρκησαν το φρούριο των Χανίων από στεριά και θάλασσα. Οι πολιορκημένοι ζητούσαν βοήθεια από τον Ενετικό στόλο που βρισκόταν στην Σούδα, αλλά μάταια. Η πόλη παραδόθηκε στις 22 Αυγούστου 1645 με όρους που οι Τούρκοι δεν τήρησαν. Σιγά σιγά όλος ο νομός κατακτήθηκε εκτός από τα Σφακιά. Οι κατακτητές προχώρησαν στο Ρέθυμνο. Πολλοί από τους κάτοικους πήγαν στον Χάνδακα για προστασία, όπου δεν έγιναν δεκτοί από τους Ενετούς. Στις 13 Νοεμβρίου έπεσε και το Ρέθυμνο. Γνωρίζοντας ότι το φρούριο του Χάνδακα ήταν το πιο ισχυρό κατέλαβαν πρώτα όλο το νησί και έπειτα, στις 29 Μαίου 1648 άρχισε την πολιορκία. Οι Τούρκοι δεν κατάφεραν να πολιορκήσουν από την θάλασσα όπου τροφοδοτούνταν το φρούριο με τρόφιμα και στρατιώτες αφού είχε πανευρωπαϊκό ενδιαφέρον. Οι πολιορκητές δωροδοκούσαν τους λιποτάκτες Ενετούς και έτσι ο Ενετός συνταγματάρχης Ανδρέας Μπαρότσης έδειξε τα αδύνατα σημεία του οχυρού. Το φρούριο σιγά σιγά άρχισε να χάνει την δύναμή του και στις 16 Σεπτεμβρίου 1669 παραδόθηκε με ήπιους όρους. Οι απώλειες για όλο το νησί ήταν τρομακτικές. Από 500.000 κατοίκους που είχε το νησί πριν τον πόλεμο, μετά τα όσα πέρασε έφθασε τους 50.000. Οι πόλεις καταστράφηκαν και οι κάτοικοι εκδιώχτηκαν στα βουνά. Κάθε είδος πολιτισμού χάθηκε, ενώ η ορθοδοξία ήταν η μόνη που στήριξε τους Κρητικούς παρ'όλο που οι Τούρκοι κατέστρεφαν τις εκκλησίες ή τις έκαναν τζαμιά. Η κτηνοτροφία χάθηκε ενώ η γεωργία ήταν για τους κατοίκους ένα είδος δουλείας αφού η βαριά φορολογία έπαιρνε σχεδόν όλη την σοδειά. Στην αποδεκάτιση του λαού συνέβαλε το παιδομάζωμα όπου κάθε παιδί από 8 - 13 ετών πήγαινε με την βία και εξισλαμιζόταν ώστε να γίνει δυνάστης του λαού του. Οι πρώτες επαναστατικές δραστηριότητες Όμως ο Κρητικός λαός αν και εξουθενωμένος παρουσίασε σημάδια αναζήτησης της ελευθερίας. Αρχικά με τους χαϊνηδες που ήταν αντάρτες και ζούσαν κρυμμένοι στα βουνά. Η πρώτη επαναστατική δραστηριότητα έγινε 23 χρόνια μετά από την κατάκτηση της Κρήτης με την επανάσταση του Μοτσενίγου στις 17 Ιουλίου 1692 που όμως καταπνίγηκε. Η επανάσταση του Δασκαλογιάννη που ξεκίνησε στα Σφακιά το 1770 είχε και αυτή ατυχής κατάληξη. Όμως οι Κρητική φλόγα για την ελευθερία ολοένα και φούντωνε παρ'όλο που η δύναμη του νησιού ήταν μικρή και η απόσταση από την ηπειρωτική Ελλάδα ήταν μεγάλη. Ακόμα δεν υπήρχε ένας αρχηγός που θα οργάνωνε την επανάσταση. Η είδηση του Μεγάλου Ξεσηκωμού του Γένους έφτασε αργά στην Κρήτη από έμπορους Σφακιανούς. Στις 21 Μαΐου 1821 έγινε συνέλευση στα Σφακιά όπου αποφασίστηκε και οργανώθηκε η επανάσταση. Οι μάχες που γίνονταν ήταν τρομερές. Οι Έλληνες ολοένα και κέρδιζαν έδαφος, με τους Τούρκους όμως για αντίποινα να σφάζουν γυναικόπαιδα. Πρώτα ελευθερώθηκε το δυτικό μέρος και σιγά σιγά οι επαναστάτες προχωρούσαν προς το κέντρο. Η έλλειψη συντονισμού και ηγέτη της επανάστασης ήταν αισθητή. Οι Κρητικοί ζήτησαν από τον Υψηλάντη να ορίσει έναν αρχηγό, μετά από κάποιες προτάσεις και αρνήσεις ορίστηκε αρχηγός ο Μιχ. Κομνηνός Αφεντούλιεφ, που αποδείχθηκε άπειρος για την Κρητική επανάσταση. Κατάπνιξη της επανάστασης. Μωχάμετ Άλη. Βλέποντας οι Τούρκοι ότι δεν μπορούσαν να υποτάξουν τους επαναστάτες ζήτησαν βοήθεια από την Αίγυπτο. Έτσι στις 28 Μαΐου 1822 ο Μωχάμετ Άλη μαζί με πολυάριθμο στρατό και στόλο αποβιβάστηκε ανενόχλητος στην Σούδα. Οι μάχες που γίνονταν ήταν σκληρές μιας και ο αριθμός των κατακτητών ήταν πολύ μεγάλος,όμως οι Κρητικοί δεν έπαψαν να πολεμούν γενναία. Παρά τις παρακλήσεις για βοήθεια από την υπόλοιπη Ελλάδα δεν υπάρχει καμία απάντηση. Τον Νοέμβριο του 1822 αποφασίστηκε η αντικατάσταση του Αφεντούλιεφ από τον Εμμ. Τομπάζη που έφτασε στην Κρήτη 20 Μαΐου. Ο νέος αρμοστής όμως αποδείχθηκε μοιραίος για την εξέλιξη της επανάστασης. Ενώ οι κατακτητές δυνάμωναν από τις Αιγύπτιες δυνάμεις, η λάθος στρατηγική του Τομπάζη σιγά σιγά κατέπνιγε την επανάσταση. Στις 12 Απριλίου 1824 ο Τομπάζης έφυγε από την Κρήτη και μαζί μ'αυτόν έσβηνε η επανάσταση. Οι μόνοι που αντιστέκονταν ήταν οι "καλησπέριδες", οι χαϊνηδες δηλαδή που ήταν κρυμμένοι στα βουνά και έκαναν κλεφτοπόλεμο προκαλώντας σημαντικές ζημιές στα Τούρκικα στρατεύματα. Η προσφορά της Κρήτης στην εδραίωση της Ελληνικής επανάστασης ήταν μεγάλη. Για 3 χρόνια η Κρήτη κράταγε απασχολημένο τον στρατό του Μωχάμετ Άλη στο νησί χωρίς να μπορεί να επιτεθεί στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ακόμα πολλοί ήταν οι εκπατρισμένοι Κρητικοί που βοήθησαν στην ηπειρωτική Ελλάδα. Παρ'όλα αυτά όμως οι εγκέφαλοι της Ελληνικής Επανάστασης δεν το αναγνώρισαν, όπως και πολλοί ιστορικοί μετέπειτα. Γραμβούσα. Στις 2 Αυγούστου 1824, 15 Σφακιανοί καταλαμβάνουν την Γραμβούσα που έγινε κέντρο των επαναστατικών επιχειρήσεων των επόμενων ετών. Η φλόγα της επανάστασης άρχισε να φουντώνει ξανά παρά τα όσα οι Κρητικοί έχουν περάσει. Πολλές ήταν οι μάχες που έγιναν όπως και οι προσπάθειες για την αναζωπύρωση της επανάστασης σε όλο το νησί. Ο κλεφτοπόλεμος, οι νυχτερινές ενέδρες και το ταμπούρωμα στα βουνά ήταν η κύρια στρατηγική των Κρητικών. Η έλλειψη ενός ηγέτη της επανάστασης ήταν το πρόβλημα της οργάνωσης. Έτσι στις 5 Ιανουαρίου 1828 ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης αποβιβάστηκε στην Γραμβούσα ως ο νέος αρμοστής. Κατά το ταξίδι του προς την Κρήτη συναντήθηκε με τον Ιωάννη Καποδίστρια όπου η στάση του ως προς την Κρητική επανάσταση ήταν ψυχρή. Οι μάχες που έγιναν με αποκορύφωση την πολιορκία στο Φραγκοκάστελο ήταν σκληρές και άνισες μπροστά στον πολυάριθμο Τούρκικο στρατό ενώ ο Νταλιάνης σκοτώθηκε ηρωικά. Νέος αρμοστής ορίστηκε ο Γερμανός βαρόνος Ρέινεκ που έμεινε ως τον Μάρτιο του 1829 και πήρε την θέση του ο φιλοπόλεμος Χάιν. Τα χρόνια 1828 και 1829 ο αγώνας δυναμώθηκε και οι Κρητικοί απελευθέρωναν όλο και περισσότερα χωριά. Όμως το μέλλον της Κρήτης δεν διαγραφόταν από τις νίκες των Κρητικών αλλά από τους διπλωμάτες Ευρωπαίους. Στο οριστικό πρωτόκολλο του Λονδίνου στις 30 Φεβρουαρίου 1830 όπου αποφασίστηκαν τα οριστικά σύνορα του Ελληνικού κράτους η Κρήτη δεν ήταν μέσα, με αποτέλεσμα την απογοήτευση των Κρητικών αφού ο πολυετής αγώνας δεν δικαιώθηκε. Με την παρέμβαση των Μ. Δυνάμεων έγινε ανακωχή που όμως οι Τούρκοι ποτέ δεν κράτησαν. Αίγυπτος - Νέα διοίκηση Στις 22 Ιανουαρίου 1831 η Κρήτη πέρασε στα χέρια των Αιγυπτίων σαν προσφορά του σουλτάνου στον Μωχάμετ Άλη για τις υπηρεσίες του. Η νέα διοίκηση του νησιού προσπάθησε να φέρει γαλήνη και ηρεμία. Όμως η βαριά φορολογία και οι αδικίες σε βάρος των Κρητικών τους έφεραν στην απόφαση για νέο ξεσηκωμό. Με την συνθήκη των Παρισίων το 1856 οι Κρητικοί κατείχαν κάποια προνόμια που όμως πολλές φορές παραβιάζονταν. Στις 21 Αυγούστου 1866 αποφασίστηκε νέα επαναστατική δράση που βρήκε τους Κρητικούς με παλαιό οπλισμό και λιγότερους σε αριθμό από τους κατακτητές που ήταν εκπαιδευμένοι και με σύγχρονο οπλισμό. Οι Κρητικοί όμως ήξεραν τον τόπο τους πολύ καλά και μπόρεσαν να αμυνθούν και να οργανωθούν στα βουνά και στα στενά περάσματα. Στην Αθήνα ιδρύθηκε η "Κεντρική υπέρ των Κρητών Επιτροπή" όπου βοήθησε πολύ την επανάσταση με όπλα και τρόφιμα που μεταφέρονταν με πλοία στο νησί. Στην Μονή Αρκαδίου έγινε μία από τις σημαντηκότερες μάχες του Κρητικού αγώνα.εκεί οι πολιορκημένοι ανατινάχτηκαν όταν οι Τούρκοι μπήκαν στην Μονή. Η μάχη αυτή μαθεύτηκε σε όλη την Ευρώπη και πολλοί βοήθησαν στην επανάσταση με κάθε τρόπο. Τον Ιανουάριο του 1869 οι Μ. Δυνάμεις ανάγκασαν την Ελλάδα να μην στέλνει βοήθεια στο νησί. Την Άνοιξη του 1877 ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα στην Ρωσία και την Τουρκία με αποτέλεσμα την οργάνωση των Κρητών όπου τον Οκτώβριο του 1878 υπογράφηκε η σύμβαση της Χαλέπας που έδινε κάποια σημαντικά προνόμια στους Κρητικούς όχι όμως την πολυπόθητη ένωση με την Ελλάδα. Τότε μεταξύ των Κρητικών ξέσπασε διχόνοια και χωρίστηκαν σε δύο κόμματα των Φιλελευθέρων και των Συντηρητικών. Οι Τούρκοι εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση εξέδωσαν φιρμάνι όπου καταργούσαν πολλά από τα προνόμια. Η παρέμβαση των Μ. Δυνάμεων ήταν ανθελληνική, αφού με τα κανόνια τους χτύπησαν τους Έλληνες στο Επαναστατικό Στρατόπεδο του Ακρωτηρίου και πρόσφεραν βοήθεια στους πολιορκημένους Τούρκους. Έτσι οι Κρητικοί δέχτηκαν την αυτονομία. Ηρωική ήταν η πράξη του Σπύρου Καγιαλέ όπου όταν οι Ευρωπαίοι έσπασαν τον ιστό της σημαίας, αυτός έκανε το σώμα του ιστό για να κρατηθεί η σημαία ψηλά. Στις 2 Νοεμβρίου 1898 ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης εγκαταλείπει το νησί. Αγώνας για την ένωση Η άφιξη του πρίγκιπα Γεωργίου ως ύπατου αρμοστή των Μεγάλων δυνάμεων άνοιξε τον δρόμο προς την δικαίωση του πολυετή Κρητικού αγώνα. Ο νέος αρμοστής εγκαταστάθηκε στο προάστιο Χαλέπα των Χανίων και είχε κύριο μέλημα την σωστή λειτουργία της Κρήτης μετά την αυτονομία. Έτσι σχηματίστηκε κυβέρνηση και σύνταγμα με τον Ελ. Βενιζέλο ως υπουργό δικαιοσύνης. Η παρουσία των μεγάλων δυνάμεων ήταν έντονη αφού κατείχαν τις κυριότερες πόλεις. Ακόμα η ένωση του νησιού με την υπόλοιπη Ελλάδα δεν φαινόταν, ενώ κάθε μια από τις μεγάλες δυνάμεις είχε συμφέροντα στο νησί. Έτσι επήλθε ρήξη μεταξύ του νέου αρμοστή και του Ελ. Βενιζέλου όπου υποχώρησε μετά τα συκοφαντικά δημοσιεύματα στον Αθηναϊκό τύπο που ήταν έργο του πρίγκιπα. Ο Ελ. Βενιζέλος όμως οργανώθηκε και με την υποστήριξη σημαντικών προσωπικοτήτων της Κρήτης κήρυξε στο Θέρισο επανάσταση. Εκεί οργανώθηκε "Προσωρινήν Κυβέρνησιν Κρήτης" η οποία τύπωσε εφημερίδα, γραμματόσημα και έκανε εσωτερικό δάνειο 100.000 δρχ. Οι μικροσυρράξεις ήταν αναπόφευκτες και τον Νοέμβριο του 1905 υπεγράφη στις Μουρνιές πρωτόκολλο τερματισμού της επανάστασης με θρίαμβο του Βενιζέλου. Νέος αρμοστής ορίστηκε ο Αλεξ. Ζαΐμης τον Δεκέμβριο 1906. Στις 24 Σεπτεμβρίου η κυβέρνηση της Κρητικής Πολιτείας εξέδωσε ψήφισμα όπου υπήρχε η ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, όμως δεν αναγνωρίστηκε από την Ελληνική κυβέρνηση. Ο πόθος για την ένωση ήταν μεγάλος και όταν υψώθηκε Ελληνική σημαία στο φρούριο Φιρκά οι μεγάλες δυνάμεις ενοχλήθηκαν και τον Αύγουστο του 1909 αποβιβάστηκαν 250 άνδρες και έκοψαν τον ιστό της σημαίας που υπήρχε πάντα όμως στις καρδιές των Κρητικών. Η ανάληψη της διακυβερνήσεως της Ελλάδας από τον Ελ. Βενιζέλο έδωσε ελπίδες για την ένωση. Όμως ο Βενιζέλος σαν σωστός πολιτικός περίμενε την κατάλληλη στιγμή που θα ενεργούσε αφού γνώριζε ότι η θέση του ήταν λεπτή. Έτσι την 1η Οκτωβρίου 1912 και ύστερα από την κύρηξη πολέμου της Ιταλίας στην Τουρκία ο Ελ. Βενιζέλος κάλεσε τους Κρήτες βουλευτές να λάβουν μέρος στη συνεδρίαση της Ελληνικής βουλής όπου ανακοινώθηκε το ένα κοινοβούλιο για Ελλάδα και Κρήτη. Όμως η αυτονομία συνέχιζε μέχρι την νίκη των βαλκανικών πολέμων όπου άνοιξε ο δρόμος για την ένωση. Η επίσημη ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα έγινε την 1η Δεκεμβρίου 1913 όπου υψώθηκε στον Φιρκά η Ελληνική σημαία. Σύγχρονη Εποχή Η συμβολή της Κρήτης στην Ελλάδα Πριν ακόμη η Κρήτη ενωθεί με την Ελλάδα, συνέβαλε ουσιαστικά στην ιστορία της. Πολλοί ήταν οι Κρήτες Μακεδονομάχοι όπου κατά τα χρόνια 1902 - 1908 του πολέμου αυτού έδωσαν σκληρές μάχες. Σε 3.000 υπολογίζονται οι Κρητικοί που εθελοντικά πολέμησαν. Όμως η σημαντικότερη ίσως βοήθεια της Κρήτης στην Ελλάδα ήταν με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Στις σελίδες που αναφέρονται στις βιογραφίες υπάρχουν περισσότερα στοιχεία για την δράση του Ελ. Βενιζέλου. Κατά τη δικτατορία του Μεταξά και όταν τον Νοέμβριο του 1936 επισκέφτηκε την Κρήτη μαζί με τον βασιλιά Γεώργιο, στα Χανιά ο δήμαρχος της πόλης Μουντάκης ευθαρσώς ζήτησε από τον βασιλιά να διώξει τον δικτάτορα ενώ παράλληλα οπλισμένοι Κρήτες στο Βαρύπετρο ήταν έτοιμοι να συλλάβουν τους επισκέπτες και να τους μεταφέρουν στο Θέρισο. Όμως αυτό δεν έγινε αφού τα λόγια του βασιλιά αποπροσανατόλισαν τους επαναστάτες. Το 1938 όμως στα Χανιά ξέσπασε κίνημα κατά του Μεταξά που είχε άδοξο τέλος αφού δεν υπήρξε υποστήριξη από την υπόλοιπη Ελλάδα. Στην αποτυχία συνέβαλε και η απουσία του Ελ. Βενιζέλου που είχε πεθάνει 2 χρόνια νωρίτερα. Ο πόλεμος του 1940 Σημαντική ήταν η συμβολή της Κρήτης κατά το Έπος του 1940. Η 5η μεραρχία πολέμησε θαρραλέα και σχηματίστηκε ένας θρύλος γύρο από το όνομά της. Η γεωγραφική θέση του νησιού ήταν από χρόνια πόθος των κατακτητών, έτσι και τώρα οι Γερμανοί ήθελαν την Κρήτη ως βάση ανεφοδιασμού για την μάχη που έδιναν στην Αφρική. Καταστρώθηκε το σχέδιο Mercur (Ερμής) που αν και το γνώριζαν οι Άγγλοι δεν έκαναν τίποτα για την οχύρωση του νησιού. Το σχέδιο αυτό πρόβλεπε επίθεση από αέρα στο νησί. Πρώτος στόχος ήταν το αεροδρόμιο των Χανίων Μάλεμε όπου θα προσγειώνονταν τα μεταγωγικά. Στις 20 Μαΐου 1941 άρχισε η επίθεση στα Χανιά, το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο με αεροπλάνα καθέτου εφορμήσεως Στούκας και με αλεξιπτωτιστές. Η δύναμη των κατακτητών ήταν η 7η αεροκίνητη μεραρχία με16.000 αλεξιπτωτιστές, η 5η μεραρχία πεζικού, 350 μεταγωγικά και 750 βομβαρδιστικά. Οι Κρητικοί ήταν άοπλοι, αφού ο Μεταξάς πήρε τα κυνηγετικά όπλα και αρνήθηκε τον εξοπλισμό των Κρητικών από τους Άγγλους. Με μοναδική βοήθεια τα γεωργικά τους εργαλεία, οικιακά σκεύη και λίγα όπλα που είχαν κρύψει, αλλά κυρίως την γενναία ψυχή και την θέληση για λευτεριά αντιστάθηκαν για 10 μέρες. Ο Χίτλερ δεν είχε υπολογίσει σωστά τον Κρητικό λαό και έτσι ματαιώθηκαν λόγω της μάχης της Κρήτης επιθέσεις ενάντια στη Μάλτα, την Κύπρο και την Μ. Ανατολή. Ακόμη καθυστέρησε για 10 πολύτιμες μέρες η επίθεση κατά της Ρωσίας. Τα αντίποινα από τους Γερμανούς ήταν φρικτά. Σκότωναν αδιακρίτως παιδιά, γυναίκες και γέρους ενώ έκαψαν πολλά χωριά, ένα από αυτά ήταν και η Κάνδανος η οποία καταστράφηκε ολοσχερώς. Όμως οι Κρητικοί δεν έπαψαν να αγωνίζονται σε Ελλάδα και εξωτερικό ενώ με την βοήθεια Άγγλων κομάντος έκαναν σαμποτάζ και απασχολούσαν τον κατακτητή μη μπορώντας να ασχοληθεί με άλλες μάχες και κατακτήσεις. Σημαντική ήταν η απαγωγή του Γερμανού στρατηγού Κράιπε από τα Σπήλια Ηρακλείου στις 13 Αυγούστου 1944 από Κρητικούς και Άγγλους κομάντος. Η Κρήτη συνεχίζει να παίζει σημαντικό ρόλο όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη μιας και κατέχει μια πολύ σημαντική γεωγραφική θέση που για αιώνες ήταν πόθος των κατακτητών της. |
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)